Flaters in aanbesteding leiden tot onveiligheid bij Arriva

Privatisering wordt vaak verkocht met de de slogan 'meer kwaliteit voor een lagere prijs'. Zo ging het in de telecom- en energiesector en zo gaat het ook in het personenvervoer. Maar levert openbare aanbesteding van deze diensten wel op wat er wordt beloofd? Toen de province Noord-Brabant zijn tender uitschreef voor het busvervoer kon niemand nog vermoeden dat deze aanbesteding zou uitlopen op juridisch getouwtrek en een dienstregeling met afgekeurde bussen.

Busbedrijf Arriva is op de vingers getikt door de Inspectie van Verkeer en Waterstaat. Deze inspectiedienst controleerde in de afgelopen weken 22 bussen en stelde vast dat er maarliefst 21 niet in orde waren. Van drie bussen werd zelfs onmiddelijk het kenteken ingenomen vanwege gevaarlijke mankementen zoals een lekkende olieleiding of problemen met de remmen. De bussen waren niet alleen oud maar ook nog versleten.

Hoe kon dit gebeuren? De oorzaak van het probleem ligt bij de mislukte aanbesteding van het busvervoer in Noord-Brabant. Busvervoerder Connexxion won, maar maakte een rekenfout van het type "nulletje vergeten". Uiteindelijk wist het bedrijf onder het contract uit te komen en kregen BBA en Arriva ieder een deel van het busvervoer toegewezen. Arriva had daarvoor eigenlijk te weinig matierieel en moest overhaast tweedehands bussen regelen. Arriva kocht onder andere oude bussen van het Rotterdamse RET van een handelaar in tweedehands bussen voor de Oost-Europese en Afrikaanse markt.

Ondertussen wijzen partijen naar elkaar. Maar daar is de consument natuulijk niet mee gediend. Die reed tot voor kort rond in oude en onveilige bussen. Terwijl het er toch allemaal om begonnen was om de reiziger een beter product aan te bieden, zo wil de overheid ons tenminste doen geloven. De aanbesteding van het busvervoer is een mooi voorbeeld van hoe het mis kan lopen in grote aanbestedingen. Is er een gebrek aan deskundigheid bij de overheid om dit goed te regelen? Of zijn deze contracten zo complex dat ze nauwelijks te managen zijn? En als privatisering en aanbesteding op korte termijn ellende opleveren, dan mogen we toch hopen dat het op de langere termijn allemaal beter en goedkoper wordt? Of vergissen we ons daar ook al in?