Omdat ik merk dat mijn vraag nog niet altijd direct goed begrepen wordt voeg ik ter verduidelijking de volgende metafoor toe. Dit is, t.b.v. de scherpte, wat gechargeerd en gebaseerd op mijn eigen ervaringen, er zullen ook andere zijn.
Stel de mens in de organisatie voor als een vis in een kom.
In mijn HR ervaring wordt HR nog teveel ingezet voor planning en controle van de medewerker. In de metafoor: Het begrenzen van de bewegingsvrijheid van de vis (organogrammen, functiebeschrijvingen). Het modificeren van de vis door de vinnetjes te trimmen (competentiemanagement, functie-eisen, functioneringsgesprekken). Het motiveren van de vis (salarissystemen, variabele beloning). En reanimeren van de vis (verzuimmanagement, reïntegratie, gezondheidsmanagement). Het verwijderen van de minder verse vis (outplacement, FLO, seniorenregelingen). Het zoeken naar verse vis (werving & selectie van vissen die in het aquarium passen). Zoals gezegd, ik vind HR nog steeds een prachtig vak maar het wordt mijns inziens nog te vaak, te beperkt ingezet.
In loopbaan- en mobiliteit management, outplacement en coaching doe ik veel met het vitaliseren van de vis. Ik ga met de vis na wat voor vis hij/zij eigenlijk is, wat hij/zij wil, kan, durft en tenslotte mag.
In het werken met teams en groepen help ik het besef te ontwikkelen dat het gedrag van een vis pas te begrijpen is als je je bewust bent van de school. Ik help de communicatie met de school te herstellen, de relaties te herstellen en de vis weer met de school te verbinden.
Mijn ervaring is echter dat de vis uiteindelijk met een groter besef van zijn/haar kunnen, willen, durven, zijn, relaties en verbondenheid weer in dezelfde kom met water terecht komt. Als dat water niet optimaal is, vindt de vis of de school geen resonantie in het water en/of de kom of heet water en de kom belemmeren om uit te oefenen wat de vis en/of de school heeft geleerd. Vis en/of school schakelen vervolgens over op de overlevingsmodus waarmee de kans
groot is dat het aangeleerde slijt.
In het model van Stephen Covey (en dan goedbedoeld maar stevig gechargeerd): we doen er alles aan om de cirkel van zorg voor mensen uit te breiden met allerlei planning & controle systemen. We halen de vissen (sorry mensen) die op hun kant liggen er regelmatig uit om hun cirkel van invloed te vergroten. Vervolgens plaatsen we die mensen, met hun vergrote cirkel van invloed, terug in dezelfde cirkel van zorg met de boodschap: “Accepteer wat je niet kunt veranderen.”
Mijn vraag is: Wat kunnen HR en leidinggevenden nog beter doen om de behoefte aan zelfexpressie en verbondenheid in te bedden. Oftewel: “Wat kunnen we doen om de kwaliteit van het water en de verbinding met de school te verbeteren en onderhouden.”
Een goede kwaliteit van water en vis leiden tenslotte tot betere en langdurige resultaten.
Ik zie op diverse fora reacties van collega adviseurs. Welke leidinggevenden, lijn- en HR managers pakken dit stokje op?
Verbeter je persoonlijke effectiviteit, scherp je managementvaardigheden en houd je vakkennis actueel
Neem een Pro-abonnement
Upgrade nu voor €200 en krijg onbeperkt toegang tot alle artikelen en kennisbankpagina’s >>
De kwaliteit van het water laat te wensen over omdat er nog steeds allerlei afval in gedumpt wordt of is achtergebleven. De beheerder van de visvijver zou zijn/haar verantwoordelijkheid kunnen nemen en zelf beginnen met het verwijderen van de zaken die niet thuis horen in gezond viswater.
Vast afval - zoals onnodige controlesysytemen die gebaseerd zijn op wantrouwen - kunnen met een zeef of schepnetje snel verwijderd worden. Onzichtbare verontreiniging - zoals verborgen vooroordelen/twijfels over de kwaliteit/inzet van de vissen - zijn lastiger om op te ruimen. Gelukkig weten we op basis van het werk van Masaru Emoto - De boodschap van water - dat water onze geest weerspiegelt. Als de beheerder van de visvijver een bezielende boodschap van liefde uitzendt vanuit zijn/haar hart gebeurt er iets wonderbaarlijks.... Het water wordt gezuiverd en als we een foto maken van een waterkristal uit die vijver dan straalt die energie uit.
Dat is ook niet zo gek want er treedt harmonische resonantie op. De hogere trillingen van hartenergie transformeren de lagere trillingen van angst en negativiteit (zie ook De hele olifant in beeld van Marja de Vries).
De gevitaliseerde vissen voelen zich als een vis in gevitaliseerd water. Ze genieten van het plezier van samenzijn in de school van liefdevolle samenwerking. Liefde is angst laten varen....
Wie durft?!
Je haalt me de woorden uit de mond, ik ben het geheel met je eens. Ook ik heb de ervaring dat wanneer de leidinggevende zelf vanuit een positieve intentie zijn afdeling/medew. tegemoet gaat treden, en jij dat als P&O'er ook doet, dan zul je wonderen gaan meemaken in de oplossing van probleemsituaties. De kracht van gedachten en intenties is mega en we zijn ons daarvan meestal niet bewust, waardoor heel veel situaties in een negatieve spiraal belanden.
Waar je dan dus weer de roep om beheersinstrumenten om krijgt.
En dan gaan we weer in de vicieuze cirkel.
Christien de Groote