Brains 2.0

Vorige week op CRM in 1 Day, vakcongres voor klantgericht ondernemen, hoorde ik een interessante opmerking van een van de keynote speakers. Het ging over social media en dit in combinatie met verschillen tussen generaties. Er werd gesteld dat neurale netwerken van kinderen er anders uitzien dan die van volwassenen. In de hoofden van onze kids zit blijkbaar een andere elektrochemische bedrading dan in die van u en ik. Aan de buitenkant wordt dat merkbaar door twee dingen. Enerzijds zijn kinderen heel goed in staat om te multitasken; de aandacht te verdelen en meerdere dingen tegelijk te doen. Anderzijds (keerzijde?) is de aandachtspanne erg laag. Ze zijn niet in staat om zich langere tijd op één onderwerp te concentreren.

Zouden deze nieuwe neurale netwerken een afspiegeling zijn van de netwerken in de nieuwe maatschappij? Een soort brains 2.0? Waarbij de manier waarop we met elkaar verbonden zijn in de online wereld voor een soortgelijke inrichting van grijze massa zorgt? Korte impulsen via twitter, blogs en facebook die via synapsen (nieuwe) verbindingen leggen. Ik zie het helemaal voor me. De ware aard van verbinding is niet alleen ‘connected doen’, maar connected ZIJN. Zoals een goede acteur die niet de rol speelt, maar het karakter ís.

De angst slaat me om het lijf. Hoe doe ik dat als vroege veertiger? Kan ik mijzelf resetten? Zeg maar, de infrastructuur van mijn grijze massa re-designen? BPR als Brain Process Redesign. If so, zou dat niet een enorme markt voor de komende jaren zijn? Zet de Edward de Bono’s van deze wereld op een podium en laat ze workshops en opleidingen verzorgen. Ik zie het er nog van komen dat er gecertificeerde opleidingen komen waarbij je opgenomen wordt in het Register Moderne Denkers. Met de titel RMD achter uw naam.

Voorlopig probeer ik mijn peuter van 2,5 het verschil bij te brengen tussen televisie en computer. Moeilijk, want hij blijft proberen met z’n vingertje het scherm aan te raken en interactie op gang te brengen (zoals dat bij de iPad werkt). Het frustreert hem; dat de televisie niet meewerkt. En inderdaad, hij heeft weinig geduld.

CyberSale, 50% korting op een Pro-abonnement 

Verbeter je persoonlijke effectiviteit en managementvaardigheden. Begin het jaar goed en krijg toegang tot toepassingsgerichte kennis.
Upgrade uw gratis lidmaatschap, word een Pro

rick ruhland
Ik (als mathematisch-cognitief ontwikkelingspsycholinguist) denk dat de nieuwe media geen aanzet tot traces in de breinstructuur achterlaten. De vluchtigheid is het probleem: voor het inslijpen van paden in het brein (voor het gemak gedefinieerd als de aanmaak van verbindingen tussen hersencellen) is meer tijd en herhaling nodig. Die tijd en herhaling is bij de snelverveelde generatie afwezig. Het gebrek aan die verbindingen (en zelfs de aanzetten en traces), tijd en herhaling is de reden dat er geen goed leervermogen bestaat. Dus zowel op het vlak van het aanbod (vluchtig, snel, al zappend, weinig uitwerking) als van de gevolgen van dat gebrekkige leervermogen kan menigeen die jong is en de sociale media omarmt, niet meer dan snel schakelen. Je kunt dat multitasken noemen, ik zie het meer als een grote, kenmerkende samenhangloosheid: zodra iets niet meer interessant is en erger en tevens vaker voorkomend, niet meer gesnapt wordt, schakelt de jonge 2.0 uit of over.
Ga jezelf niet resetten, maar blijf flink 1.0-en. Ik denk dat de volgende generatie het hard nodig heeft.
rick ruhland
Robert Buisman
Met andere woorden: je komt terecht in een arena van oppervlakkigheid. Mag ik je woorden zo interpreteren?
In dat verband: het valt mij vaak op dat we naar een 'meningen-maatschappij' gaan. (waar jij en ik momenteel op dit platform actief aan meewerken, maar goed, even om mn punt te maken).
In de meningen-maatschappij is het heel gemakkelijk om maar van alles en nog wat te roepen. Je wordt er toch nauwelijks op afgerekend, feiten niet gecheckt (juist omdat er zich snel weer een andere mening/onderwerp aandient). Hmm... je zet me aan het denken.
Overigens wel rustgevend dat ik me niet hoef te gaan resetten :-) Ondanks mijn ambitie te updaten naar 1.5.
Petra Aartsen
Beste Robert en Rick,
Als jonge veertiger, multitasking leer-professional tevens moeder van 3, waaronder peuter en pubers vindt ik jullie uitwisseling meer dan interessant. Robert is veranderingsbereid en Rick lijkt wat meer tevreden met zijn 1.0 denken. Wij veertigers nemen de beslissingen nu, wij zijn aan de macht. Heel terecht dat Robert zich daarbij verplaatst in de toekomst en Rick in de kracht van onze generatie. Het helpt mij om verschil te maken tussen de vorm van de boodschap (op 1001 manieren verpakt in verschillende media) en de inhoud (een duidelijke boodschap, een richting een belofte).
Ik zie dat mijn kinderen worstelen met de vraag waar zij hun aandacht op moeten richten, omdat er zoveel aandacht is voor de vorm, terwijl er zoveel te doen is waar zij niet om hebben gevraagd: strijd tegen armoede, honger, discrimatie en vervuiling.
Misschien kunnen wij daar meer verantwoordelijkheid pakken op onze 1.0 manier zodat zij zich weer op positieve zaken kunnen richten tegen de tijd dat zij 20 zijn.
Edwin Lambregts
Hoi Petra,
Interessant thema! Ben je bereid om hierover een posting te schrijven als vervolg op dit artikel? Die generatiewissel van 1.0 naar 2.0 verdient meer aandacht!
Edwin