Impasse bij crisisaanpak, het kabinet stapt in klassieke valkuilen
‘Ondanks de grote kluif waar het kabinet voor staat zullen, we er voor het weekend wel uitkomen’, aldus Balkenende begin vorige week. Samen met Donner, Rouvoet en Bos deed hij ons geloven dat de crisisbesprekingen voorspoedig verliepen.
We zijn nu anderhalve week verder en de zaak zit op slot. Het optimisme is verdwenen, van gezamenlijk naar buiten treden is geen sprake meer en het beschuldigend vingerwijzen is in volle gang. Ondertussen groeit de onvrede en verontwaardiging in de samenleving. Hoe heeft het zover kunnen komen? De berichten waren bij aanvang toch zo positief?
Het kabinet stapt in klassieke valkuilen
Niet ondanks maar dankzij de goede berichten van begin vorige week zit het crisisberaad nu muurvast. Het k...
Balkenende en de andere fractieleiders moeten immers ook met hún achterban onderhandelen. De huidige problemen die wij wel zien, zijn wellicht het gevolg van een impasse in de onderhandeling met de eigen achterban. Ik zou best willen weten of dat zo is en zo ja, welke fractie of fracties (het meest) last hebben van interne spanningen. Want, daar ben ik van overtuigd, meerdere fracties zijn al aan het afwegen wat meer oplevert (in termen van politieke macht): een resultaat in de onderhandeling of een gang naar de stembus.
Net als bij een impasse: de tijd zal het leren!
Hoe nu verder. Deuren van het torentje open. Publieke opinie binnenlaten. Besluiten nemen over de mogelijke oplossingen door de volksvertegewoordiging zonder de wurggreep van partij dicipline. Maar wel snel.
Zijn antwoord is onderwijs, onderwijs, onderwijs. Investeren in kennis en vooral niet bezuinigen.
Hij is hogelijk verbaasd dat het een politieke kwestie blijft en niet veel snelller passende expertise wordt betrokken.
Een beetje mutlinational kan zich het gedrag van ons kabinet niet veroorlover. Het failissement zou al aangevraagd zijn.
Ik geloof niet in deze politieke saus, die over een concreet probleem wordt gegoten en hoop dat het snel in de handen van personen wordt gelegd die van wanten weten.
Dit treft niet alleen Balkenende, al die het wel het meest aangerekend worden, maar ook de beide vice premiers.
Terecht merkt het stuk op om de ministers en fractie voorzitters hiervan te isoleren. Balkenende, Rouvoet en Bos moeten er samen uitkomen. Desnoods met een derde persoon zoals Wijfels. Maar dat zou inderdaad de nekslag zijn voor het leiderschap van Balkenende.
De maatregelen die voorliggen bieden ieder voldoende opties. Sommige hadden meegenomen moeten worden in het regeerakkoord, zoals hypotheekrente, aow leeftijd en fiscalisering. Tijd om alsnog de slag te maken.
Ik mag toch ook hopen dat de regering ook oog heeft voor de mogelijkheden van de huidige situatie. Ze hebben het moment om de samenleving een definitieve zet richting een duurzame samenleving te geven. In die omgeving barst het van de economische mogelijkheden. Tijd om door te stappen en buiten de geijkte kaders te gaan.
Visie meneer Balkenende, Visie
Bos (en vooral de PvdA-achterban, want Bos lijkt in zijn uitlatingen wel wat wijzer) en Sarkozy denken de economische dip wel “even” met wat miljarden op te lossen.
Een vaag compromis zal de einduitkomst zijn, waarbij we mogen hopen dat de overheid het beperkte geld dat dan extra wordt uitgegeven in ieder geval niet over de balk smijt.
Bovenstaande artikel en reacties en de vele krantenartikelen getuigen m.i. van veel te veel hysterie. Al honderden jaren kennen we de 7-jaars conjunctuurgolven die soms wat heftiger zijn dan anders. Met 10% minder BBP kunnen we in Nederland toch best een jaartje leven? En volgens de verwachtingen is het slechts 3,5 of 4%......
Laten we verstandiger zijn en gewoon ons werk met creativiteit en verantwoordelijkheid doen. En niet in paniek miljarden overhaast in het onderwijs of andere onbesuisde zaken stoppen. Onderwijs kan altijd beter, maar dan wel graag gebaseerd op een evidence based plan.
Dus niks “snel een besluit nemen”. En wijze lesjes over onderhandelingstactieken debiteren. Gewoon verstandig lange termijn beleid voeren, waarbij onderwijs natuurlijk een speerpunt van groot belang is. Dat is de taak van onze regering!
Dank voor uw reactie op de column en de reacties daarop.
U heeft het over 'gewoon verstandig lange termijn beleid voeren, waarbij onderwijs natuurlijk een speerpunt van groot belang is'. Wie kan daar nu tegen zijn? De vraag in deze is evenwel, hoe komt het door u voorgestelde lange termijn beleid tot stand? Blijkbaar niet door 'verstandig overleg gebaseerd op een evidence based plan', zoals u dat graag ziet. Het is helaas geen wiskunde. Dus een juiste uitkomst is er niet. De wetenschappelijke bureaus van de partijen denken allen het gelijk aan hun kant te hebben. Dus met evidence based plannen gaan zij het niet redden.
George van Houtem