Bert Overbeek is trainer, coach en interim manager, maar tegenwoordig kan je ook zeggen: organisatiedokter en -innovator. Opgeleid door NS en Schouten en Nelissen, besloot Jongebazen-oprichter Bert Overbeek na 25 jaar loondienst om voor zichzelf te gaan werken. Hij wilde zijn klanten meer op maat bedienen, de basis van zijn werk verdiepen en de kwaliteit van zijn werk vergroten en had het gevoel dat hij daarvoor onafhankelijk moest kunnen opereren. Hij is er gelukkig van geworden. (Website met filmpje: www.pitchersupport.jimdo.com)
Prof. dr. Mastenbroek van Managementsite ‘ontdekte’ dat Overbeek meer kon dan bedrijven helpen met verbeteringen van resultaat en sfeer. Hij vroeg de schrijvende organisatieontwikkelaar of hij een weblog voor jonge managers wilde bijhouden, als partnerlink van het grote ManagementSite. Dat was tien jaar geleden. Sindsdien schreef Overbeek bijna 1500 artikelen en zes boeken. Ze werden uitgegeven door Haystack en door Futuro Uitgevers. Twee boeken werden bestsellers en eindigden in de top 10 (‘Het Flitsbrein’ en ‘Mannen en/of vrouwen’).
Overbeek vindt kosteloze kennisdeling en informatie-uitwisseling zo belangrijk, dat hij hier op jongebazen.nl nu 10 jaar de finesses van het managementvak deelt met vakbroeders en collega’s. Daarmee liep hij voor op de moderne social media trends waarin het ‘geven’ van gratis informatie een marketing tool is geworden.
Meer dan 100 000 mensen bezoeken Jongebazen per jaar. En het heeft hem veel respect opgeleverd in managementland. Alles wat te maken heeft met het verbeteren van organisaties, teams en mensen boeit hem. 21 jaar ervaring en intensieve studies helpen hem daarbij. Zijn humor leidt er toe dat mensen hem graag inhuren als spreker en inspirator, en zijn veelzijdigheid heeft hem het compliment van een topvrouw opgeleverd, dat hij altijd een eigen gezichtspunt kiest en je daardoor aan het denken zet.
Organisaties weten de weg naar hem te vinden. Hij zei daarover in een interview: ‘Het is niet altijd makkelijk om mijn werk te combineren met jongebazen, omdat je op zo’n blog wel eens inzichten los wilt maken die strijdig zijn met wat gangbaar is in mijn vak. Wat zegt hij daar nu weer?, denken opdrachtgevers dan. Maar ik kan ze gerust stellen. In mijn werk kan ik me goed op een opdracht richten.’
Bert twittert op Goeroetweets, een titel die is afgeleid van zijn boek ‘Goeroegetwitter’. Het woord ‘goeroe’ is duidelijk met een knipoog. Want hij is wars van goeroeneigingen, en prefereert laagdrempeligheid. Jongebazen heeft een eigen groep op Linkedin.
Correspondentie met Bert Overbeek via pitcher.support@hetnet.nl Zijn website is www.pitchersupport.jimdo.com
Mooi dat je dilemma's centraal stelt; ik ben het met je eens dat we daar in organisaties vaak te weinig aandacht voor hebben. Helaas ontkracht je je verhaal vervolgens door voor te stellen dat er in managementrapportages gefocust zou moeten worden op 'de gewenste effecten die de organisatie in werkdilemma's nastreeft.' Maar suggereer je dat er voor die dilemma's een juiste oplossing is, maar dat is nu juist bij dilemma's per definitie niet zo: het is een keuze uit twee alternatieven die even onaantrekkelijk zijn. Als het management dan een keuze maakt voor een van de alternatieven is dat haar goed recht, maar dat maakt die keuze voor werknemers daarmee niet per se minder onaantrekkelijk.
Ook sla je mijns inziens de plank mis als je het over complexiteit hebt. Iets is complex als het uit meerdere zelfstandige agents bestaat die elkaar beïnvloeden, waardoor er geen duidelijke oorzaak-gevolg relatie meer is aan te wijzen. Het verkeer is een mooi voorbeeld, maar ook een organisatie: die bestaat uit mensen, die allemaal hun ding doen, er daaruit ontstaan patronen die voorspelbaar en onvoorspelbaar tegelijk zijn. Dat is wat anders dan gecompliceerd: dat bestaat uit verschillende elementen, maar die beïnvloeden elkaar niet onderling. Simpel gezegd: een olifant is complex, een vliegtuig gecompliceerd. Het vliegtuig is het terrein van experts: als je maar genoeg kennis hebt, kun je het doorgronden en voorspellen wat er gebeurt. Bij een olifant kan dat slechts ten dele.
Woorden lijken onschuldig, maar beïnvloeden ons denken en handelen.
Dank voor je reactie.
Ik kan begrijpen dat je zegt dat er voor dilemma's geen oplossing is, maar die is er wel (daar gaat mijn boek over, maar dat terzijde). De oplossing is alleen niet procedureel van aard, maar in de vorm van richtinggevende vragen. Elke organisatie kent namelijk meerdere 'waarheden' en richtinggevende vragen helpen medewerkers om verantwoorde keuzes te maken die specifiek voor de context zijn.
Wat betreft je tweede opmerking, ik weet niet waar je die betekenissen vandaan haalt, maar van Dale maakt dat onderscheid niet (net nog opgezocht). Verder gaat het me niet om de precieze definitie van het woord complex, maar hoe het wordt gebruikt in het dagelijkse verkeer. Mijn belangrijkste punt is dat omdat veel leidinggevenden zo gemakkelijk een onjuist oorzaak-gevolg verband leggen en daardoor vraagstukken al snel 'complex' vinden, ze niet meer open staan voor de mogelijkheid dat een oplossing eenvoudig kan zijn. Ze sluiten zich dus af voor de mogelijkheid om hun organisatie eenvoudiger te maken en terug te brengen naar de kern.