Met de verkiezingen in zicht is de omvang van het ambtelijk apparaat altijd een geliefd onderwerp bij de dames en heren politici. Ze troeven elkaar regelmatig af als het gaat om het afscheid nemen van aantallen ambtenaren. Er wordt dan openlijk heel stoer gefilosofeerd over meest fantastische aantallen. En ze gaan er dan gemakshalve vanuit dat als zij aan de macht zijn die ambtenaren ook direct zijn vertrokken. Gewoon verdampt! Zo kunnen zij die bezuinigingen direct verzilveren. Wat er dan met dat takenpakket moet gebeuren, dat is dan verder even niet aan de orde. Jammer toch dat dit soort discussies zo ontzettend weinig realisme worden gevoerd. Nog afgezien van het feit dat het gênant is om te zien hoe de politiek over haar eigen ambtenarenapparaat spreekt. Hoezo employer of choice?
Maar ...
Het zou mooi zijn als de insteek van de verkiezingen meer hetgeen is wat wij met elkaar willen bereiken, dan maar problemen benoemen waarvoor elke stroming DENKT de oplossing te hebben. Middels het voorstel van Dirk-Jan zou je van alle stromingen de mensen bij elkaar kunnen zetten en laten werken aan projecten waar wij als burgers voor hebben gekozen om met elkaar te willen bereiken.
Het zou het debat ook een stuk concreter maken dan de one-liners als veiligheid, onderwijs en intergratie. Wat mij betreft is er dan een hoop te doen waar wij de welwillende ambtenaren goed bij kunnen gebruiken.
Maar wie worden bedoeld met "we" in zinnen als:
- "<b>We</b> zullen ons meer dan nu het geval is moeten organiseren naar de echte vraagstukken";
- "Het betekent wel dat <b>we</b> ons werk écht anders moeten gaan inrichten."
Als dat de ambtenaren zijn, dan sta ik er helemaal achter. Maar het lijkt wel alsof 'de maatschappij' bedoeld wordt.
verder is het voor mij niet zo vreemd dat de politici 'hun' ambtenaren afvallen: de politici verwoorden de stem van het volk. En op dit punt luisteren ze blijkbaar goed!
Dank voor je reactie; met 'we' bedoel ik inderdaad de ambtelijke leiding, het verantwoordelijke management. Wat mijns inziens essentieel is in veranderingen van deze omvang is dat we ophouden met het acteren in opgesloten structuren. Een structuurdiscussie zou als sluitstuk van de discussie gepositioneerd moeten worden. De slag van aanbod- naar vraaggericht moet gemaakt worden. Geen eenvoudige opgave, maar het kan! Het moet gewoon, gelet op de problemen die we als land hebben!
Groet, Dirk-Jan
Daarnaast ben ik ervan overtuigd dat het anders organiseren an sich geen bijdrage levert aan bezuinigen. Wel zorgt anders organiseren ervoor dat medewerkers uit hun confort zone gehaald worden. Hierdoor zal een deel meer open staan voor bezielende verhalen en hopelijk ook zelf de bezieling in hun werk terugbrengen. Hier zit de winst in volgens mij, want met bezielde mensen werken is ernorm inspirerend en effectief.