Opvallend is dat Donald Trump vaak in de media als narcist wordt betiteld zonder dat wordt aangegeven wat dat precies inhoudt. Bovendien schijnt altijd vast te staan dat het alleen maar een negatieve eigenschap is. Dat hoeft niet altijd het geval te zijn hetgeen ik al eens aangegeven heb in mijn artikel ‘Narcisme innovatie en leiderschap’
In mijn opiniestuk ‘Wordt Trump een productief narcist?’ volg ik de theorie van Michael Maccoby in zijn boek ‘The Productive Narcissist’ waarin hij stelt dat een narcist het beste leiderschapstype is in snel veranderende tijden. Hij noemt als voorbeeld onder andere Franklin D. Roosevelt.
Als dit juist is staat het haaks op de beschouwingen van veel management experts, die slechts de gevaren van ijdeltuiten zien.
Te weinig wordt stil gestaan dat dit soort ...
Trump heeft ongeveer hetzelfde effect op de bestaande elite als Fortuyn dit had. Hij heeft net als Fortuyn maling aan alle conventies en ethiek van de bestaande leiders. Ik ben het eens dat hij regelmatig liegt, bovendien is hij een onbehouwen vlerk. Maar misschien was dit nodig om ons wakker te schudden? Zover is het gelet op de huidige reacties nog lang niet, zie ook de niet opgeloste problemen in mijn artikel in Jalta. Uitspraken dat de NAVO obsolete is, dat Merkel een desastreuze blunder heeft gemaakt met haar welkom vluchtelingen beleid en dat de EU uiteen zal vallen met de verstandige Engelsen als eerste voorop die het zinkende schip verlaten, zijn niet bepaald stimulerend.
Ik ben pro EU/ Europeaan, maar we zullen toch slagvaardiger moeten worden
PM; is het voor de kar spannen?
Wellicht gaat Trump inderdaad een fantastisch resultaat halen voor zichzelf en zijn achterban. Daarmee poetst hij dan meteen zijn eigen ijdelheid verder op. De vraag is echter of hij daarmee ook echt leiderschap heeft getoond.
In mijn blog van vorige week (“Ik ben de baas!” is niet de juiste toon. Of toch wel?) op https://www.benjijalwakker.nl/baas-is-juiste-toon-toch/ heb ik daar echt mijn vraagtekens bij geplaatst.
Je vergeet de kwalitatieve inhoud van de strategie of het beleid. Dat is m.i. doorslaggevend voor succes. En het narcisme kan helpen om die inhoud radicaal door te voeren.
De hamvraag is dus:
+ is dat Mexico beleid c.q. het beleid tegen slopen van binnenlandse banen, echt verstandig?
+ is het Israël beleid eindelijk succesvol?
+ is het Rusland en China beleid echt wijs?
+ is de kritiek op de EU en de aansporing tot verbeteringen wijs?
+ etc. etc.
Ik weet het niet, maar gelet op de kritiek van ook vele wetenschappers op deze onderwerpen in de afgelopen decennia, zou dit ook best een positieve revolutie kunnen zijn.
Ik denk dat de persoon van Trump dan eigenlijk ondergeschikt is. Behalve dan de wetenschap dat narcisten in crisis situaties heel effectief kunnen zijn.
Conclusie: het kan een super succes worden, maar het kan ook een werelddrama worden.
Trump zal altijd zijn eigen belang laten prevaleren boven de belangen van anderen en Rusland zal daar heel handig gebruik van kunnen maken, bijvoorbeeld. Het valt te verwachten dat Trump nog wel wat zaken op zijn kerfstok heeft die zijn geloofwaardigheid en betrouwbaarheid aan kunnen tasten. Als die info in de verkeerde handen komt, dan houd ik mijn hart vast.
Time will tell, de aanzet tot angstcultuur is al lang ingezet door de tweets enz.
Zullen de de leiders met elkaar in staat zijn tot een nieuw aards evenwicht in velerlei opzichten. Davos here he comes?!
H Warmerhoven Franklin D. Roosevelt wordt beschouwd als een productieve narcist, maar hij was ook onmogelijk in de omgang, je kon dat toen vragen aan zijn vrouw Eleanor