Wat een verademing dit artikel. Dank je wel Sybren voor het schrijven! Vooruitgang moet het liefst met enige wijsheid gepaard gaan en die lijkt best vaak zoek in mijn beleving. Snel scoren is niet het moeilijkste wat er is vooral als je niets te verliezen hebt. Het doet mij denken aan de column van Robbert Dijkgraaf in NRC over de schim van de vooruitgang.....Hij zegt: laten we eens wat meer nadenken over de 2e en 3e orde effecten!

Mooi artikel. Ik zie inderdaad dat medewerkers van boven de vijftig hun focus op werk verzetten. Ze willen zich niet meer alleen met inhoud bezig zijn maar vooral ook zinvol werk doen. Het salaris is minder belangrijk, de creativiteit des te meer.
Vandaar dat stage ook op oudere leeftijd nog steeds heel belangrijk is, want 50plus wil wel leren maar plaats het wel meer in de context

Opvallend in dit stukje is de slachtofferrol die je toekent aan 40+ ers. Er zijn 4,1 miljoen mensen in NL tussen de 20 en 39 jaar. Er zijn ruim 6,9 miljoen mensen tussen de 40 en 70. Om dan te stellen dat de hedendaagse organisaties 40+ers oud vinden is bijzonder. Aangezien de meerderheid in die organisaties uit 40+ ers bestaat. Dat betekent dus dat 40+ers zichzelf wijsmaken dat ze oud zijn of dat 40+ers zich door de minderheid (40-ners ) iets laten aanpraten.

Ook de conclusie die je trekt rondom verandertrajecten kan je de andere kant op redeneren, wat overigens de breedst gedragen theorie momenteel is: Jongeren groeien op in een wereld dat snel veranderd. Technologisch, economisch en maatschappelijke ontwikkelingen volgen elkaar sneller op dan voorheen. De jonge generatie is simpelweg gewoon gewend aan een veranderende omgeving en hebben daar maar mee te dealen. Zit misschien in hun DNA. Dit in tegenstelling tot 40+ers, die vaak ook wel protestgeneraties worden genoemd. Bijvoorbeeld is deze groep in verhouding met jongeren vele malen vaker lid zijn van een vakbond. En laat de vakbond nou juist een partij zijn die in ieder geval sinds ik mij herinneren (ik kom uit 85) op elke verandering een rem zet.

Voorbeeld Airbnb snap ik niet helemaal. Er zijn genoeg organisaties (ook in het toerisme) gerund door 50+ ers die culturele aspecten ook niet mee laten wegen in hun businessmodel.

Ten slotte zeg je dat organisatieontwikkeling één van de krachten van 40+ers zijn. Maar hoe kan het dan toch dat in ditzelfde artikel juist wordt vastgesteld dat 40+ers ervaring hebben met mensonvriendelijke verandertrajecten? Die mensonvriendelijke verandertrajecten zijn toch ook afkomstig van 40+ ers?

Ja, jongeren en meer ervaren medewerkers (40+ ers) kunnen veel van elkaar leren. Om te beginnen kunnen 40+ ers eens stoppen met klagen dat je als oud word gezien. Zolang je je niet oud gedraagt, is er ook niemand die dat vindt. Kijk maar naar Foppe!