Klantenbinding (sangst)

Ik sta al meer dan vijf minuten bij de vitrine met navigatiesystemen en wuif uiteindelijk naar een verkoper die over een stelling gedrapeerd hangt.

"Zoekt u iets?" vraagt de kauwgomknauwend jongeman. Zou hij denken dat ik de weg soms kwijt ben? Niet gehinderd door enige schaamte bekijkt de verkoper mij van top tot teen. Boven zijn hoofd verschijnt een wolkje: "Vrouwtje, blond, spijkerbroek, t-shirt, dit wordt een makkie," Door zijn reactie komt het duiveltje in mij boven. "Ik zoek een navigatiesysteem en zie dat jullie er héél veel hebben", kweel ik hulpeloos.
Het wolkje verschijnt weer. Nu met de tekst "Zie je wel."
Nog harder op zijn kauwgom kauwend begint hij omstandig uit te leggen dat het van een aantal factoren afhangt welk systeem het meest geschikt is. “Is het voor u of voor uw man?” is zijn eerste vraag. “Voor mij”, antwoord ik. Weer een wolkje: “Ach, het vrouwtje kan de winkeltjes niet vinden…”. Hij begint me op kleuterniveau uit te leggen welke apparaten simpel in het gebruik zijn. Ik hum een beetje vaag voor me uit. De irritatie groeit naarmate hij steeds meer het ‘arme vrouwtjes’ toontje gebruikt. Hij heeft mijn cynische opmerkingen niet door. Dan is hij uitgepraat en loopt even naar een collega waar hij vervolgens uitgebreid mee staat te kletsen. Normaal gesproken zou ik al lang iets van zijn gedrag gezegd hebben maar het duiveltje is nu uit de doos. Ik pak her en der een apparaatje op. Na ruim tien minuten komt hij terug en vraagt hoeveel kilometers ik rijd. Met een stalen gezicht vertel ik hem de waarheid: 20.000. kilometer per jaar. Ik ga verder en vertel aan welke eisen en specificaties het ding moet voldoen en dat ik precies wist wat ik zocht. Het wolkje schrompelt boven zijn hoofd ineen. Ik vertel hem dat ik niet gediend ben van iemand die er maar vanuit gaat dat de klant wel wacht totdat de verkoper een keer tijd heeft om te helpen. Dat ik niet toegesproken wens te worden als een kleuter, dat hij onbeschoft aan het kauwen is en dat hij nu mijn klandizie wel kan vergeten.
Behalve de wolk schrompelt nu ook de verkoper in elkaar. “Stom mens”, klinkt het zachtjes vanuit het diepst van zijn geest. Chef verkoper komt aangestormd maar merkt dat er geen redden meer aan is. Ik ga de winkel uit en besluit het apparaat via internet te kopen. Wat was de slogan ook al weer? Iets met