Chocolade ligt onder het vergrootglas. Steeds meer wordt duidelijk dat er bedrijven zijn die graag geld verdienen met ‘eerlijke’ of ‘slaafvrije chocolade’. Bekt lekker. Bedrijven die de consument maar al te graag wijsmaken dat ze betere/eerlijkere chocolade maken dan andere bedrijven. Ze spelen in op het sentiment. Wellicht schuldgevoel? De consument is bereid om meer te betalen voor chocolade, gemaakt van cacao waar de cacaoboer beter van wordt.
Rijst de vraag: zijn deze aanbieders van ‘goede’ chocolade zoveel beter? En betrouwbaar? Onlangs deed de BBC onderzoek naar Fairtrade chocolade. En wat blijkt, Fairtrade chocolade komt van de grote hoop cacao.
De handel in chocolade is vergelijkbaar met groene stroom. Alle cacao, goed en slecht, wordt op één hoop gekieperd. En er wordt van die hoop genomen. Dus in uw tablet met het Fairtrade logo zit misschien 1% eerlijke chocolade en 99% ‘slaaf’.
De praktijk is echter wel dat de voorraadadministratie moet kloppen. Dus als een handelaar 5 ton Fairtrade inkoopt en 95 ton ongecertificeerde cacao, dan mag hij slechts (maximaal) 5 ton als Fairtrade verkopen. (bron Watchdog – BBC – 12 oktober 2012. ) Tja, dan ga je toch even anders kijken naar eerlijke chocolade.
Het Nederlandse choladebedrijf Tony Chocolony leunt zwaar op de claim ‘Slaafvrije chocolade’. Echter, ze kunnen niet garanderen van boer tot eindproduct dat hun chocolade eerlijker/beter is. Sterker nog, ze kopen de chocolade in bij het grootste chocoladebedrijf van de wereld Barry Callebaut. Het bedrijf dat in het verleden al een aantal keren op de vingers is getikt door Human Right Watch. Tony komt met mooie verhalen – want ja, het is een prima handels- en marketingbedrijf – over arme boeren in Afrika. Laat filmpjes zien dat ze dorpjes bezoeken. Wekt de suggestie dat ze een directe bijdrage leveren aan een beter leven van de boeren. Alleen ze kunnen het niet hard maken.
Sterker nog als je naar de website van Tony gaat, dan kom je de volgende wazige tekst tegen:
“Toch is het zaak om alert te blijven. Al snel blijkt uit eigen onderzoek dat Tony’s Chocolonely nog niet aan het keurmerk ‘100% slaafvrij’ kan voldoen. Boeren profiteren bijna niet van het extra geld dat betaald wordt voor de cacao, het meeste geld blijft plakken bij instanties en tussenpersonen. Dit was een harde les, vanaf dat moment zijn we de productieketen nog scherper in de gaten gaan houden. “
Hun logistieke apparaat laat niet toe dat ze rechtstreeks bij die boeren inkopen die het hard nodig hebben. Iedereen verdient behalve de hardwerkende boertjes in Afrika. Eigenlijk een schande.
Dus als je kritisch kijkt dan is Fairtrade chocolade in het algemeen een wassen neus en Tony net zo goed. Het maakt geen donder uit of je een tablet van Verkade koopt of van Tony, of een Fairtrade reep van AH. Je betaalt meer. En je draagt voor 1% bij aan een betere wereld.
Begrijp me niet verkeerd, ik vind het goed dat Tony en de Fairtrade organisatie bij de consument een stukje bewustwording willen creëren. Staan voor een betere wereld. Echter, volgens mij moet het hele Fairtrade systeem op de schop. Moet er een transparante keten komen waar elke stap controleerbaar is en waar bottom line de boer en het milieu beter van worden. Anders blijft het symbool politiek waar heel veel bedrijven goed geld mee verdienen.
Een volgend gekopklanten.nl artikel gaat over een Amerikaanse Chocolade organisatie die een stap verder is met ‘eerlijke chocolade’ Aan jou het oordeel wat fair is.
Interessant reisverslag over fair trade en TS: http://leonooringhana.waarbenjij.nu/reisverslag/2533457/de-waarheid-over-fair-trade-en-tony-chocolonely
Waar vind ik toepasbare kennis en gedeelde ervaringen?
Probeer het Pro-abonnement een maand gratis
En krijg toegang tot de kennisbank. 110 onderwerpen, kritisch, wars van hypes, interactief en geselecteerd op wat wél werkt.
Word een PRO