Nederlanders klagen graag. Neem het weer, het kabinet of klagen over het werk, klanten en over de hoogte van het salaris. Heerlijk vinden de Hollanders om hun ongerief te spuien. Hoe komt het toch dat wij minder dankbaar zijn? Is het toch het calvinisme dat ons verzuurd heeft? Ik denk het wel. Goed, ik heb de spiraal van het zuur denken en doen doorbroken door de directeur van de Nederlandsche Bank een kaartje te sturen om hem te bedanken.
Gewoon omdat deze nationale bank ervoor gezorgd heeft dat ik mijn ‘ICESAFE’ geld heb terug gekregen. Ik was en ben nog steeds reuze blij dat het geld is teruggestort door de bank der banken: de Nederlandsche Bank.
Prima procedure
Al vanaf het moment dat Wouter Bos kenbaar maakte dat gedupeerden van ICESAFE hun spaartegoeden van minder dan 100k zouden terugkrijgen, liep alles op rolletjes. Binnen no time had ik een keurige, overzichtelijke, mailing van de Nederlandsche Bank in mijn bezit. De mailing zat goed in elkaar en bevatte helder taalgebruik en riep nauwelijks vragen op. Na het insturen ontving ik een bevestiging van de bank. En niet veel later ontving ik op mijn bankrekening keurig het bedrag dat ik had uitstaan bij ICESAFE. Ik was zo blij dat ik spontaan een bedankje heb verzonden naar
Nout Wellink, president-directeur van De Nederlandsche Bank. Ik vraag me af, hoeveel ex spaarders van ICESAFE hebben dit ook gedaan. Of is men overgegaan tot de orde van de dag: lekker klagen.
Waar vind ik toepasbare kennis en gedeelde ervaringen?
Probeer het Pro-abonnement een maand gratis
En krijg toegang tot de kennisbank. 110 onderwerpen, kritisch, wars van hypes, interactief en geselecteerd op wat wél werkt.
Word een PRO
Vakbonden verwaarlozen dit element wel eens in hun rivaliserend groepsdenken !