Qatar Airways: onverstaanbare dienstverlening

Qatar Airways trommelt zich op de borst. Ze zijn trots op hun hoge score op het gebied van dienstverlening in de lucht. Deze puissant rijke luchtvaartmaatschappij probeert Europeanen naar dit Arabische emiraat in het Midden-Oosten te lokken. Ze probeert de hub van het Oosten te worden. Ook Dubai claimt deze status. Volgens mij gaat Dubai deze slag winnen want – als passagier – heb ik onlangs ondervonden dat de dienstverlening  van deze maatschappij (Qatar)zowel in de lucht als op de grond verre van ideaal is.

Onverstaanbare stewardessen

Veel Chinezen – goodlooking – dames zijn geronseld om voor Qatar Airlines te werken. Onbegrijpelijk. Want veel van deze Chinese dames spreken een onverstaanbare vorm van Engels. Al gauw ontdek je een patroon in hun antwoorden… Als je een gesprek met ze wil aangaan dan blijven ze in gebreke. Ze kunnen keurig de bekende deuntjes uitspreken als: ‘What would you like to have? Chicken or beef?’ Net genoeg om de meest algemene vragen vanachter het ‘karretje’ in het gangpad te overleven. En dat de parate kennis van Engels van de Chinezen niet voldoende is, bleek uit het feit dat ik op mijn vlucht van Brussel naar Qatar zag dat een passagier onwel werd. De stewardessen wisten zich geen raad; begonnen prompt met elkaar Chinees te praten. Kwamen met glaasjes water aanzetten, terwijl er gewoon keihard een dokter of verpleegkundige nodig was. Het gaf een lichtelijke paniekstemming aan boord. Uiteindelijk sprak de purser wel Engels en werd de dokter aan boord gevonden. Ik bedoel maar… Naar mijn idee bespaart Qatar op het vliegend personeel door goedkope Chinezen in te zetten.

De Chinezen en andere oosterlingen zijn de moderne slaven. Ze protesteren niet, zijn gedienstig en draaien hun programma’s af van dienstverlening als robotjes. Alleen heeft het niets met menselijke aandacht en dienstverlening te maken.

Luchthaven schiet ook te kort

De luchthaven van Qatar ligt – het zal u niet verbazen – midden in de woestijn. Vliegtuigen kunnen niet ‘aanmeren’  bij het hoofdgebouw van de luchthaven maar belanden op een parkeerplaats in de woestijn. Met bussen – primitief – word je dan als passagier vervoerd naar de terminal. Busritten van een half uur zijn geen uitzondering. Omdat Qatar probeert veel transitpassagiers aan te trekken verwacht je dat ze er alles aan doen om de doorgaande reiziger het naar de zin te maken. Niets van dat alles. Passagiers moeten slapen in ongemakkelijke stoelen. Het aantal ligstoelen in de transit room is beperkt. En ook op de luchthaven vind je als passagier alleen maar onverstaanbare Aziaten die een beetje Engels brabbelen.

Kortom het olierijke land kan beter geld investeren in klanten, betere stewardessen,  , dan geld stoppen in peperdure voetbalstadions voor het WK voetbal 2022.