De afgelopen weken had een grote groep Nederlanders vakantie. En ondanks de tegenwind gingen velen naar zonnigere oorden. Ook ik mocht genieten van de nu al warme Spaanse zon, op Mallorca. Dit eiland heeft de afgelopen twintig jaar een metamorfose ondergaan. Zoals vele delen van Spanje. Alleen hier is ook helaas de keerzijde van voorspoed aanwezig.
De hoofdstad Palma is een prachtige oude stad, met vele kleine straatjes waar zelfstandige ondernemers hun zaak runnen. In deze straatjes tref je geen grote ketens aan. En daarom is en blijft het ook zo leuk. Want uiteindelijk zijn we vaak op zoek naar net dat speciale jurkje, of net die schoenen, die een ander niet heeft. Of nog beter die in Nederland niet te verkrijgen zijn. Unieke stukken zeg maar. En nog steeds betaalbaar.
Het gaat goed met het eiland. Het toerisme heeft veel voorspoed gebracht, de jachthaven ligt vol met de mooiste boten en jachten. Het is een geliefde vakantieplaats voor vele Engelsen en ook veel Duitsers hebben hier hun tweede woning of wonen er permanent. Het ene deel van het eiland is geheel op Duitsers gericht en het andere deel op de Engelsen. De kleine plaatsjes aan de kust zijn uitgeroeid tot kleine grote steden. En er wordt bijna geen Spaans meer gesproken. Sterker nog veel medewerkers in de kustplaatsen zijn Engels, of Duits en spreken niet eens Spaans. Ik vind dat dramatisch. En heel jammer. Natuurlijk is het fijn dat de toeristen veel geld in het laatje brengen, maar moet dat dan ook ten koste gaan van het land en zijn gewoontes en gebruiken? Moet een lekkere "cafe con leche" nu echt een "cappuccino" worden? En moet je nu echt aan gesproken worden met "Hi how are you", in plaats van " Hola, que tal"?
En natuurlijk is het fijn voor de ondernemer met het bekendste terras en café van Palma dat zijn terras dagelijks vol zit met buitenlanders. Hij zal daar niet direct over klagen. Maar ondertussen zijn er wel geluiden dat de bewoners het jammer vinden dat alles zo gemaakt wordt voor toeristen .
Het een kwestie van vraag en aanbod hoor ik u denken. En dat klopt. En je zou geen goede ondernemer zijn wanneer je niet goed luistert naar de wens van je klanten. Maar zou het soms toch niet zo kunnen zijn dat je klanten een klein beetje mag opvoeden?
En we gaan toch juist naar het buitenland om nieuwe ervaringen op te doen,andere dingen te eten en te zien. Hoe komt het dan toch dat ook hier een BierGarten moet zijn? Is echt gewoon jezelf blijven, niet juist origineel en onderscheidend?
Susan van Gorp
Waar vind ik toepasbare kennis en gedeelde ervaringen?
Probeer het Pro-abonnement een maand gratis
En krijg toegang tot de kennisbank. 110 onderwerpen, kritisch, wars van hypes, interactief en geselecteerd op wat wél werkt.
Word een PRO
Zoals het ook een Spaanse ondernemer betaamt, luistert hij naar de wensen van de klant. En die wil nou eenmaal z'n eigen ding.
Grappig is dat als ik in Frankrijk ben, ik me altijd zo verheerlijk aan al die zalige gerechten. Fransen zelf staan echter helemaal niet zo open voor bijvoorbeeld de Nederlandse keuken.
Onlangs kwamen twee Nederlandse vrienden, die al een aantal jaar in Frankrijk wonen, met zes Franse vrienden vier dagen over om wat van Nederland te laten zien. Ze hadden zo bedacht om ook wat van de Nederlandse keuken te laten proeven. Maar nee hoor, er ging bijna een volle auto aan eigen keukenvoorraad mee! Drop vinden ze vies, kroketten afschuwelijk: wij hebben ons rot gelachen. Dat is ook één van de redenen dat je niet veel Fransen in andere landen tegenkomt dan in Frankrijk zelf...
Maar goed, even nog iets over die ondernemer. Ik ben het niet helemaal eens met je opmerking over het opvoeden van klanten. Dat mag een ondernemer nooit doen en nimmer nastreven. Wel heb je gelijk als je zegt dat er tenminste wel een beetje originaliteit van hen verwacht mag worden.
Maar de kroket zul je altijd wel in Mallorca tegenkomen. Alleen niet voor de enkele Franse toerist...
Ze hebben juist de Duitsers en de Engelse opgesloten in dorpen zoals Magaluf zodat je deze niet op de rest van het eiland tegen komt.
Onderschat de eiland bewoners niet, ze verdienen zich helemaal scheel aan tourisme en hebben toch het karakter van het eiland weten te behouden.