Kedengedeng, kedengedeng……

De NS. Altijd goed voor een beetje stress. Of de treinen rijden niet, of niet op tijd. Ze puilen uit en van Groningen tot Maastricht heb je staanplaats voor veel geld. Maar ze laten op ander gebied ook steken vallen.

O ja, klachten over de NS. Daar kunnen we zo langzamerhand wel een boek mee vullen.

Treinen puilen uit. Ze rijden niet of veel te laat. Aansluitingen veranderen. Vorige week nog had mijn dochter ruim 1,5 uur langer reistijd omdat treinen ‘onbekende’ vertraging hadden.

Leuk als je ergens op tijd moet zijn. Maar ook op ander gebied laat NS nog wel eens een steekje, of zeg maar rustig steek, vallen.

Ik bestel voor mijn andere dochter een voordeelurenabonnement. Netjes per internet alles ingevuld, pasfoto geupload en huppakee. Niks mis mee. Krijg keurig een mailtje van NS dat met ingang van een bepaalde datum haar abonnement ingaat. Net zo keurig wordt het bedrag van 55 euro van mijn girorekening afgeschreven. Eén dag voor de ingangsdatum is het abonnement nog niet in huis. De klantenservice dan maar even gebeld. Kosten: 10 cent per minuut.

Ook de NS werkt met een keuzemenu. Tergend langzaam articuleert een mannenstem langdradige zinnen. Na ellenlange minuten kies ik optie 2 in de hoop een mens aan de telefoon te krijgen. Mis. Nog een keer een keuzemenu, net zo vlot opgelepeld als het eerste.

Dan, uiteindelijk ruim 3 minuten later krijg ik ‘het mens’. “Hoe kan ik u helpen”, vraagt een vriendelijke jongeman. Ik leg uit dat ik de voordeelurenkaart nog niet heb ontvangen. Hij gaat op zoek en heeft na weer 3 minuten het antwoord. “Die is nog niet klaar, dat duurt nog enkele weken.”

Er komt rook uit mijn oren en ik vertel hem dat het abonnement dan ook later moet ingaan. “Dat kan niet mevrouw, wij kunnen de datum niet veranderen”, zegt hij zonder enige emotie.

Ik laat me doorverbinden met de klachtenafdeling. Krijg (vloek) weer een keuzemenu en uiteindelijk mens nummer 2 aan de telefoon. Na uitleg weet ook hij me te vertellen dat de datum niet veranderd kan worden. “Maar jullie hebben zelf de datum vastgesteld waarop het abonnement ingaat”, leg ik uit. “Dat kan ik niet zien mevrouw, u heeft het via internet gedaan.”

“Ja, en jullie hebben een fout gemaakt met de aanvraag”, vertel ik hem nog eens, want dat had ik gehoord van mens nummer 1. Het spijt hem zeer maar hij kan het niet veranderen. De telefoon wordt roodgloeiend en ik moet me beheersen om niet ondamesachtig uit te vallen. Tien minuten later en heel wat tiencent armer heb ik een nieuwe slogan: ‘NS: op tijd kunnen we niet rijden, uw geld incasseren wel.”

Kedengedeng…oehoeeee.