Incassoterreur

Na het doorworstelen van een onbenullig keuzemenu kreeg ik een triestig liedje voorgeschoteld dat het wachten zou moeten verzachten. Vergeet het maar. Ze hadden er beter aan gedaan te starten met een aantal opties om vandaar te kiezen welke muziek je wil horen, wat een gemiste kans. Eenmaal uitgewacht, wordt je geduld pas echt op de proef gesteld. Welke keuze je ook maakt, je komt terecht in een rumoerig callcenter vol medewerkers die murw gebeukt zijn door (priet)praat van (wan)betalers.

Intrum Justitia.

De grootste der incassobureau's. Je krijgt een brief en waant je Kafka. Dit wordt vechten tegen een Russische staatsinstelling. Het individu moet wijken voor het systeem dat altijd gelijk heeft. Zelfs als het systeem tekortschiet, dan zijn er geen mogelijkheden diens ongelijk ter verwerken. 'Computer says no', aldus Little Brittain.

'Ja goedemiddag ja' en ik weet dat het tot tweemaal toevoegen van een bevestiging al teveel van mijn irritatie weggeeft. Dat kan zich in de loop van het gesprek alleen maar tegen me keren, dus dan maar direct open kaart spelen. 'Enig idee hoe lang ik al in de wacht sta? Ik ben dus geïrriteerd ja'. Weer die bevestiging. Waarvan eigenlijk? Dat het echt een goedemiddag is of dat ik me echt, dus nee niet gelogen, groen en geel zat te ergeren? Godver, mijn ergernis richt zich inmiddels niet alleen tot die eikel maar ook tot mijn gebrek aan zelfbeheersing. 'Dus voor we verder gaan... What the f..?!'

Ongelofelijk, die idioot heeft me gewoon doorverbonden met de kulsmoes dat boze klanten door een andere afdeling geholpen worden. Yeah right, ik ben niet achterlijk! Ik hang gewoon weer in hetzelfde keuzemenu als een kwartier geleden om hierna naar hetzelfde stompzinnige muziekje, dat in strijd met het skyradio principe (de no-repeat workday) voor de zoveelste maal ten gehore wordt gebracht, te luisteren.

Verdraaid, wat is dat voor gevoel; begin ik me nou toch achterlijk te voelen? Bedaar, ontspan, ik moet verdomme rustig blijven. De aanmaning was een misverstand, die lucht gaan we nu klaren en de ploert van zojuist krijgt op mijn aandringen de zak, zo gaan we dat oplossen.

'Ah eindelijk, wist u dat uw collega u willens en wetens opzadelt met een razende klant omdat hij er zelf te lafhartig voor is? Fijne collega's hebt u. Leuk werken zeker, met gastjes die te belabberd zijn de sores die ze anderen aandoen onder de loep te nemen. Hoe hij heette? Weet ik 't, hij had een onbehouwen accent, kunt u daar wat mee? Oh, u werkt daar met een paar honderd man. Nou succes met zoeken, zorg ervoor dat die zijn bekomst krijgt.'

Grmbl. Wat een kansloze exercitie is dit. 'Ja ik heb op uw site gekeken, ja ik heb ingelogd met mijn klantnummer', eindelijk de bevestiging in antwoord op een vraag, daar lijkt 'ie toch voor bedoeld. 'Sinds wanneer ben ik eigenlijk klant, ben ik niet min of meer het tegenovergestelde, nou ja, wat doet het er toe. Punt is: ik heb een betalingsbewijs geupload en wil een bevestiging dat u deze hebt ontvangen, anders blijft u waarschijnlijk maar doorgaan met het versturen van aanmaningen en het opkloppen van kosten.' Les 1 privaatrecht: voldoe nooit klakkeloos de kosten van een incassobureau. Die leven van het zoveel mogelijk beuren met zo min mogelijk inspanning. Geen rechter die hen hierin volgt.

'Wat? U verstuurt geen ontvangstbevestiging, noch van post noch van bedragen? Waarom zou men dan wel - in hemelsnaam is op zijn plaats - moeite moeten doen om jullie ervan te overtuigen dat ze betaald hebben? Nou? Ik zeg, nee vráág, nou?? Terreur, dat plegen jullie! Een terroristische organisatie, dat zijn jullie! Wel volop schieten maar niet aan de onderhandelingstafel willen zitten, Al fucking Qaida is er niets bij en Hamas is een Rotaryclubje vergeleken bij jullie.'

Druk 1 voor het treffen van een betalinsgregeling; druk 2 voor..