EkoPlaza in Amsterdam rolstoelvriendelijk?

Als Bourgondisch schrijver beland je op de meest uiteenlopende events en plekken. Waarbij de vip-opening van een nieuwe, grote EkoPlaza aan de Stadhouderskade in Amsterdam geheel binnen dat plaatje past. Als liefhebber van alles wat met respect voor mens en natuur is gemaakt, verzaakte ik uiteraard niet. Samen met vriendin Mirjana, MS-patiënte en in dit geval gekluisterd aan haar rolstoel, beproefde ik de gehandicaptvriendelijkheid van de winkel alswel de heerlijke biologische hapjes.

Rolstoeltoegankelijk

In the pocket, bovenstaande eis. Immers, ergens impliceert het gedachtengoed van EkoPlaza toch een idealisme, een groot denken, waarin nimmer een medemens de toegang tot deze geweldige biologische wereld zou worden ontzegd. EkoPlaza is immers geen gemiddelde prijsvechter. Op een of andere manier veronderstel ik automatisch de invalidenvriendelijkheid van een dergelijke organisatie met een eerlijke, biologische instelling.

Het bewijs

Hoewel ik met Mirjana al eens in Bos en Lommer (ook Amsterdam) op een geslaagde jacht ben gegaan naar een parkeervergunning voor invaliden, had ik nog nooit met haar fulltime so to speak een pr-aangelegenheid bezocht waarin ze consequent in haar rolstoel zat. Die parkeervergunning die we samen destijds haalden, kwam nu natuurlijk enorm van pas. We stonden nog net niet gratis voor de deur. En terecht, want als je toch al zoveel veren moet laten in dit leven vanwege een ziekte waarvoor je nooit heb gekozen, mag je dan soms ook een beetje respijt krijgen?! Lijkt mij persoonlijk niet meer dan normaal. Laten we wel wezen. We hadden een meter of zestig te gaan vanaf de auto naar de ingang van Ekoplaza. Eerst ging ik ervan uit dat ze gewoon meeliep. Oké, ze had van te voren op facebook al geoppperd: ‘Rolstoeltoegankelijk?’ ‘Grapje’, dacht ik en reageerde: ‘Idd. Ideetje’. Of zo. Wist ik veel dat ze haar rolstoel standaard achterin de auto heeft liggen en dat ze vanwege haar huidige conditie overwoog deze in te zetten. In de auto hadden we het erover en ik was eigenlijk meteen vóór dat ze in haar ‘voertuig’ stapte en we samen zouden onderzoeken of deze EkoPlaza op haar was toegerust.

Schoonheidssalon in supermarkt
Om te beginnen: binnenrollen was geen probleem! Noch de breedte bij elke kassa of de ruimtes tussen de schappen bleken onoverkomelijke obstakels en zelfs de Dr. Hauschka en Weleda schoonheidssalon wist wel raad met deze weldenkende, slimme vrouw in een rolstoel. Goed idee naar Amerikaans voorbeeld trouwens: een schoonheidssalon in de supermarkt. Eigenlijk weinig op aan te merken, op die rolstoeltoegankelijkheid bij EkoPlaza, op het ieniemienie detail na dat de pinautomaten weliswaar laag genoeg voor een rolstoeler zijn ingezet, maar omdat ze niet kantelbaar zijn, is voor onze rolstoelgezetene medemens, tenzij hij of zij meer dan 1.90 m is, het te betalen bedrag niet te lezen. En ja, die gehandicapten-wc… die is er ook nog niet. Gelukkig kan Mirjana nog wel kleine stukken lopen, dus we hoefden geen beroep op andere, wellicht gênante alternatieven te doen.

Shocking

Het bleef voor mij op z’n minst een openbaring. Mirjana is sort of gewend aan het gevoel van onzichtbaar zijn als je in een rolstoel zit. Als moeder van twee zonen van 11 en 13 vond ik het echter behoorlijk shocking hoe mijn jongens mìnder over het hoofd worden gezien dan mijn dierbare vriendin op een event met nota bene louter volwassenen. Gelukkig konden we er samen om lachen. Ik liep soms voor haar uit en baande de weg, excuus en vrij baan vragend. Zij deed het overigens net zo makkelijk zelf.

Ik vroeg haar van te voren hoe het zit met het cliché, dat als je in een rolstoel zit, mensen gewoon over je hoofd heen praten alsof je er niet bent. Ondanks mijn gemiddelde optimisme veronderstelde ik nogal misantropisch bijna dat dit zou gebeuren vanavond; dat ik zou meemaken dat iemand werkelijk in Mirjana’s bijzijn óver haar zou praten in plaats van mèt haar. Dit vooroordeel werd gelukkig niet bewaarheid.

Bron: http://marcelineke.nl/ekoplaza-binnenrollen-geen-probleem/