Daaaaaaaaag ALDI

Bij mijn wekelijkse bezoek aan de ALDI werd ik aan de deur geconfronteerd met een groot pamflet dat aangaf dat de winkel over 3 dagen zou sluiten.Even was ik verbijsterd want het ‘waarom’ was me geheel onduidelijk. De winkel wordt mijns inziens altijd goed bezocht en hoewel het geen groot filiaal is, alle producten zijn volop verkrijgbaar. Heel jammer, want als vaste klant ben ik door de jaren heen verknocht geraakt aan deze no nonsens winkelformule.

In het begin heb ik wel heel erg moeten wennen aan de ALDI. Het is bepaald niet de gezelligste winkel om te shoppen, Kil aandoende locaties, alle producten nog in dozen en geen A-merk te bekennen. Toch is het, vooral dankzij het personeel, gelukt om mij het gevoel van een buurtsuper te geven. Het praatje bij de kassa, de hulpvaardigheid bij het zoeken naar een product. En nog belangrijker: ik word  heel vrolijk bij het afrekenen aan de kassa. Ondanks de lading boodschappen in de kar, vaak met een kop erop, -want je wordt gewoon hebberig in zo’n winkel-, valt de totaalprijs op de ellenlange kassabon mee.

Op de ALDI-website las ik over het hoge kwaliteit – lage prijs principe van ALDI: Wij willen dat u de belangrijkste levensmiddelen in uw buurt kunt kopen. Altijd vers, altijd van goede kwaliteit en altijd tegen een lage prijs.

Zo heb ik het ook altijd ervaren. En het gemak van even iets halen bij de supermarkt ’om de hoek’ stond mij wel aan.

Maar tijden veranderen. En mijn route naar de supermarkt verandert mee.

Nu dit filiaal z’n deuren sluit ben ik genoodzaakt om naar het onpersoonlijke, megagrote filiaal verderop te gaan. Wel per fiets, want met de auto is geen doen daar. Of je moet het een sport vinden om te vechten voor een parkeerplekje, In het filiaal zelf leg je de nodige meters af om al je boodschappen te vergaren. En de kans dat je in de file bij de kassa terecht komt is daar heel groot.

Toch blijf ik gaan, want mijn portemonnee leidt mij naar deze winkel.  En met mij kiest 65% van de huishoudens voor de ALDI. En niet alleen de ‘Miep Kniep’ onder ons, steeds vaker signaleer ik er personen waarvan ik weet dat hun inkomen meer dan bovenmodaal is.

Het in 1946 opgezette Albrecht Discount heeft de Gebroeders Karl en Theo Albrecht in ieder geval geen windeieren gelegd. Ze mogen zich dan ook tot de rijkste Europeanen rekenen met een geschat privévermogen van 40,3 miljard.

Er bestaan momenteel 7600 filialen (in 15 landen), min 1 dus, over 3 dagen…