Besmettingsgevaar tussen de (ezels)oren

In het boek ‘wij pikken het niet langer’ las ik een herkenbaar stukje over wachttijden in diverse situaties en hoeveel tijd je in

een mensenleven moet wachten.  Uit wetenschappelijk onderzoek  bleek dat het zelfs gaat om gemiddeld zeven-en-half jaar!
Het zijn vaak geestdodende uren die doorgebracht worden in de diverse wachtkamers van dokters, tandartsen, maar ook in de bekende lange rijen van supermarkten, en natuurlijk op de luchthavens, velen zullen dit recentelijk hebben ervaren.

Deze week was ik weer eens aan de beurt om iets van mijn wachttijd in te lossen.
In het Rode Kruis Ziekenhuis te Beverwijk had ik een afspraak bij de afdeling oogheelkunde.
Het is altijd even schrikken als je bij de betreffende afdeling komt want ook nu waren de stoelen in de wachtkamer bijna allemaal bezet. En ja hoor, het was weer eens zover, het spreekuur liep uit.
Om niet te vervallen in oeverloze gesprekken over het weer en nog erger, de diverse anekdotes over oogziektes te moeten aanhoren, pak ik graag een tijdschrift. Daar duik ik het liefst zo diep mogelijk in, zodat niemand mij kan aanspreken of kan uitnodigen tot een gesprek.
Doelbewust liep ik ook dit keer weer naar het rek waarop het leesvoer ligt uitgestald.
Automatisch stak ik mijn hand uit om een tijdschrift te bemachtigen maar greep in het luchtledige, want er lag namelijk NIETS!  Het zag er zelfs akelig steriel uit.
Wel was er een briefje aangeplakt waarop stond dat deze maatregel was genomen om eventuele besmetting i.v.m. de Mexicaanse griep te voorkomen.

Ik stond er een beetje verloren naar te kijken en ging snel weer zitten op mijn plek.
Uhm, zitten….nu ik er over nadenk…ik wil niet eens weten hoeveel zwetende personen voor mij op dezelfde stoel hebben gezeten, wellicht in zomers tenue, dus bijna met de billen bloot  op de zetel.
Is dát wel hygiënisch?
En de dienstdoende oogarts hoorde ik twee keer hard niezen, zou hij dat in z’n elleboog doen volgens de laatste richtlijnen? Want een mondkapje draagt hij niet.
Doe mij dan liever een tijdschrift, het mag zelfs medisch zijn.

Hopelijk bedenken ze in het RKZ een alternatief om het wachten te doden.
Iets digitaals misschien? Of wellicht een luisterboek?
Het zal zeker niet het enige ziekenhuis in Nederland zijn die deze maatregel heeft getroffen.
Dus staat er bij u in de agenda een afspraak voor het ziekenhuis?
U bent bij deze gewaarschuwd; neem een boek van huis mee, of ga de confrontatie aan met de andere wachtende. Van mij zult u in ieder geval geen last hebben.