’s Ochtends om 7.10 uur ben ik misschien niet altijd in mijn beste humeur. Mijn humeur fleurt dan op van die geweldige broodjes van de HEMA op het Amsterdamse Centraal Station. Altijd een lange rij, maar toch een supersnelle bediening door de HEMA-medewerkers, die prima begrijpen dat we allemaal onze trein willen halen.
Ondanks de rij drong er vanochtend toch weer een oudere heer voor. Je kent ze wel… met zo’n blik van ik-weet-wat-ik-doe-maar-waag-niet-er-iets-van-te-zeggen-want-ik-heb-de-oorlog-nog-meegemaakt.
De HEMA-medewerker ziet het en vraagt keurig aan de eerste klant die echt aan de beurt is: ‘Kan ik u helpen?’. Maar, de oudere heer zet door en plaatst op luide toon zijn bestelling met de boodschap dat hij toch echt aan de beurt is. Niemand in de rij had zin in ruzie en liet hem dus maar voor. Zucht! Soms ben ik even niet zo gek op andere klanten.
Asociaal gedrag lijkt de nieuwe norm. De auto parkeren bij de enige vrije tank, om in het tankstation alleen sigaretten en koffie te halen. Als je tien minuten hebt staan wachten bij de slager nog steeds niet weten wat je wilt eten. Je portemonee pas uit je tas graven, en dan wanhopig zoeken naar de PIN-pas, als alle boodschappen al lang en breed ingepakt zijn. Er staat niet voor niets op de kassa: ‘u kunt al beginnen met pinnen’. Mobiel bellen terwijl je een broodje bij de Kiosk afrekent. Om nog maar te zwijgen van de schreeuwende mobiele bellers in de stiltecoupe van de trein of in het restaurant. Of die klant die op zaterdag, in een overvolle bakkerswinkel, aan de hoogzwangere broodverkoopster uitgebreid vraagt hoe het met haar zwangerschap gaat. Hallo! Er zijn nog 15 wachten achter u…
Hoe onmaatschappelijk en onopgevoed moet je zijn om niet te begrijpen dat andere klanten daar last van hebben.
Uit onderzoek blijkt dat 95 % van de Nederlanders zich weleens onbewust asociaal gedraagt. We zijn zo druk met onszelf bezig dat we niet meer merken dat anderen zich hieraan storen. In 2009 heeft SIRE het startsein gegeven voor de 100ste campagne met het thema ‘onbewust asociaal gedrag’. SIRE hoopte dat mensen wanneer zij zich hiervan bewust worden meer rekening gaan houden met elkaar. Die oudere heer bij de HEMA heeft het spotje zeker niet gezien?
Mijn Amsterdamse Bakker Bart heeft een geweldig poster in de winkel opgehangen: ‘Wij respecteren uw privacy. Daarom bedienen we eerst de andere klanten tot u klaar bent met bellen’. Dat is duidelijke taal.
Ik pleit voor een ‘nette-klanten-logo’! Hier wordt u alleen maar geholpen als u zich aan een aantal eenvoudige gedragsregels houdt. Met goed getraind personeel dan adequaat om kan gaan met die asociale klant. Zo laat je zien dat je gek bent op klanten die er echt toe doen.
Walther Ploos van Amstel.
Waar vind ik toepasbare kennis en gedeelde ervaringen?
Probeer het Pro-abonnement een maand gratis
En krijg toegang tot de kennisbank. 110 onderwerpen, kritisch, wars van hypes, interactief en geselecteerd op wat wél werkt.
Word een PRO
Want maakt het werkelijk uit als we 5 minuten zouden moeten wachten omdat een klant aan de hoogzwangere broodverkoopster vraagt hoe het met haar gaat? We hangen met zijn allen uren op de bank om naar real life soaps te kijken. Maar als het dan direct voor je in de winkel gebeurt dan is er geen interesse maar irritatie. Waarom niet even meeluisteren? Toch veel gezelliger dan alleen maar in een rij te staan om brood te kopen?
En ach ja, die oudere heer. Ik denk wel eens dat de irritatie bij voordringen juist ligt verscholen in het feit dat we het liefst allemaal die rij zouden passeren. En dan doet iemand dat ook nog gewoon. Ook hier maken die 30 seconden zelf het verschil niet. "Erger u niet, verwonder u" slechts en stel opgewekt vast dat het in de hele week of langer dat je daar 's ochtends al een broodje haalt, het slechts 1 keer voorkomt dat er iemand voordringt. Is daar een campagne voor nodig?
Laten we ons eens richten op waar het wel goed gaat. Als je daar zelf open voor staat, is het echt nog niet zo slecht gesteld met het sociale gedrag.
En anders reageren op wat jij anti sociaal gedrag vindt, scheelt een hoop ergernis en dus negativiteit in je leven.
groet,
Sophie
Een samenleving waarin regels, structuur, administratie en de controle daarop leidend zijn. De jacht op het individu en de controle daarop maakt ieder individu kwetsbaar en afhankelijk. Afhankelijk van machthebbers die totaal geen feeling hebben met het algemene belang van de mensheid. Herken de leus van het vorige kabinet, "samen werken, samen leven". Andersom is het logischer, zonder leven geen werk. Vanuit het oogpunt van de machthebbers logisch, eerst economie en dan de samenleving.
Kan het gekeerd worden? Eenvoud is het sleutelwoord. Doe eenvoudig, denk eenvoudig en besef dat het leven niet afhangt van een groter huis, een grotere auto en nog meer geld. Geluk is niet overdraagbaar en niet te koop. Het is wel te delen. Deel het geluk en een ieder gaat meedelen. De reactie van Sophie is prachtig. Dank je wel Sophie. Neem tijd voor jezelf en laat een ander jagen. Herken die jacht en schud het af. Wat er terugkomt is een zee van tijd, rust en het genieten kan ongestoord zijn gang gaan. De berusting dat het genoeg is en dat het ook wel minder kan maakt een samenleving veel minder gestrest. Het zou veel narigheid oplossen.
De taak van de politiek, niet bezuinigen maar gaan onderhouden, optimaliseren en stoppen met de race naar kennis die het alleen maar ingewikkelder maakt. Ingewikkeldheid maakt rijk, eenvoud maakt inzichtelijk. Ingewikkeldheid verdeeld, eenvoud verbind. Eenvoud versterken heeft als gevolg dat de ingewikkeldheid inzichtelijk wordt. Genieten van een afnemende macht en de controle daarop.
Het verbinden in collectieven is een ongewenste beweging. Het verbinden in het delen van geluk is voor ieder individu toepasbaar en ongrijpbaar voor woorden. Geluk is te vinden in eenvoud. Zoeken is overbodig, het is bij en in ieder individu. Het maakt blij, geduldig en stelt zich voor een ieder open zonder eigen belang. Het maakt vrij en stelt de juiste vragen. Versterk het geluk en er gaat ervaren worden dat er meer is dan alles wat u ziet, hoort of ruikt.
met groet, Jos
Waarom mag je in hemelsnaam niet in de rij van de kassa bellen?
Als je een telefoontje negeert wordt dat ook al als asociaal gezien.
Zelf vind ik het een ramp om 24/7 voor iedereen bereikbaar te moeten zijn, maar als ik in de rij sta en ik word gebeld neem ik gewoon op. ben ik aan de beurt dan heb ik allang aan de gene die ik te woord sta gevraagd of hij even een paar minuutjes heeft omdat ik even moet betalen.
Dat spotje van sire over gebeld worden tijdens een vergadering vond ik ook over de top.
Bepalen zij of het asociaal is om tijdens een vergadering te bellen?
Persoonlijk vind ik dat meer een kwestie voor het beleid van het bestuur en van de afspraken normen en voorkeuren van je collega's.
En ja om op slakken zout te gaan strooien in het geval iemand niet het inzicht heeft dat hij/zij sneller betaald d.m.v. zijn/haar pinpas eerst door het gleufje te halen en alvorens de boodschappen in gaat pakken vind ik ook een beetje empathie-loos.
Zelf reken ik wel altijd snel af en ik wind me af en toe ook op dat ik later ben omdat iemand voor welke reden dan ook langzaam is met afrekenen, maar als het niet opzettelijk is neem ik het niemand kwalijk
cheers