Of Clarence Seedorf zijn rol als leider heeft onderschat weet ik niet. Misschien heeft hij er wel nachten van wakker gelegen? Net zo min of hij niet integer en niet voor het gemeenschappelijke belang zou gaan? Dat lees ik in de spelerskritieken in ieder geval niet terug?

Verder is aan hem hoe hij deze ervaringen meeneemt. De beste coaches, trainers, leiders en therapeuten zijn met name gescherpt door het begaan, vallen en integreren van fouten, blunders en missers. Ieder in zijn of haar eigen, unieke stijl uiteraard. It's all in the game.

Misschien nog geen dienend leider, misschien nooit niet, maar Clarence Seedorf staat er en gaat wel. Ga er maar aanstaan. Overigens zie ik dezelfde beginnersfouten, zoals veel monoloog in plaats van een dialoog, nagenoeg identiek bij veel leiders die al wel jaren ervaring met zich mee dragen.

Een goede voetballer maakt niet automatisch een goede trainer. Hij heeft ervaring als speler, kent de grillen van de voetbalwereld, maar stond/staat bekend als groot ego. Diezelfde ego's, de Balotelli's van deze wereld, komt hij nu tegen als trainer. Het zal een spiegel zijn, maar is Clarence in staat in de spiegel te kijken en door zelfreflectie zijn eigen handelen onder de loep te nemen? Het is in deze fase van zijn carrière verstandig mensen om zich heen te verzamelen die eerlijk durven te zijn, die signaleren en feedback geven zonder allerlei verborgen agenda's en eigen belangen. De transformatie van deelnemer in het veld naar leider buiten het veld is er nogal een. Clarence heeft hoogstwaarschijnlijk mensenkennis genoeg, maar welke theoretische kennis kan hij inzetten t.b.v. het proces met de spelers? Overigens niks dan lof voor de sprong in het diepe, de dans met de liefde van zijn leven, Milan.

Jonge, onervaren coaches, zoals Clarence Seedorf staan als beginnende trainers onder een enorme druk. Zij zijn de hele dag bezig om anderen tevreden te houden, leven voortdurend in de 6e versnelling en worden voortdurend door iedereen opgeëist. Zij hebben nauwelijks tijd om zich bezig te houden met het vak waarvoor ze zijn binnengehaald, laat staan dat ze ruimte hebben om hun eigen behoefte voor reflectie en ontwikkeling vast te stellen.

Ik ben het helemaal eens met Okke Wensing dat Seedorf onafhankelijke mensen om zich heen zou moeten verzamelen die hem objectief reflecteren op zijn gedrag en resultaten. De ervaring wijst uit dat met name jonge leiders niet direct geneigd zijn de behoefte voor reflectie zelf te benoemen. Van de organisatie waarin zij werkzaam zijn zou verwacht mogen worden dat zij de jonge leider daarin bijstaan.

Zo heeft NOC/NSF, om maar bij het thema topsport te blijven, voor alle coaches van de Olympische teams de mogelijkheid geboden zich als coach te laten bijstaan door een coach. Een ondersteuning waar op grote schaal, en tot volle tevredenheid van de coaches, gebruik van wordt gemaakt.

Clarence zijn voorganger haalde met AC-Milaan 22 punten met 19 wedstrijden
Clarence heeft tot nu toe 32 punten gehaald met 17 wedstrijden met nagenoeg de zelfde spelers. Volgens kwam er een speler bij.
Kritiek krijgt iedereen. Mensen gunnen hem niets of zijn jaloers op hem.
Omdat het Seedorf is maakt men van een mug een olifant.
Hij handelt naar zijn eigen gedachten en wil een team zetten zo als hij denkt. Daar is hij ook coach voor.
Noem mij een beginnende coach, of zelfs een ervaren coach die halverwege het seizoen een team onder hoede heeft gekregen die zo'n progressie heeft gemaakt.

Mocht het bestuur toch beslissen om hem ontslag te geven dan hoop ik dat hij bij Inter aan de slag kan.