Wie staat er nou voor aap?

Ik zeg het je, de domste primaat in de Apenheul is de Homo Sapiens. Verschrikkelijk. Deze zomer bezocht ik dit prachtige park en heb met stijgende verbazing, en schaamte, naar mijn medemensen gekeken. Al vretend banen ze zich een weg door het park, ook waar gigantische borden duidelijk aangeven dat er NIET gegeten mag worden. Bij de binnenverblijven kloppen ze vol op de ramen, vlak naast het bordje ‘Niet op de ramen kloppen’ en bij de ringstaart apen trekt een man een aapje aan z’n staart in de hoop dat hij zijn koppie omdraait. Da’s leuk voor op de foto. Oetlul.

Tijdens de voederdemonstratie van de Laagland Gorilla’s bereikt de schaamte over mijn eigen soort een dieptepunt. De verzorger vertelt dat deze vredelievende vegetariër maar één natuurlijke vijand heeft en toch met uitsterven bedreigd wordt. Mag u raden wie die vijand is? Juist. U en ik. Of beter gezegd, onze primaire levensbehoefte – de mobiele telefoon – is doodsoorzaak nummer één. Voor de productie van ons meest geliefde gadget is coltan nodig. Deze grondstof bevindt zich precies in het gebied waar de Laagland Gorilla leeft. Dus walsen we zonder pardon de hele jungle plat, inclusief lagere diersoorten, want de Homo Sapiens moet bereikbaar zijn!

Terwijl ik naar de verzorger luister, word ik vol geraakt door het absurde van de situatie. Kijk ons zitten tegenover elkaar: de behaarde aap op het eiland en de kale aap, aartsvijand nummer één, op de tribune. Allebei primaten, maar wat voelen wij ons superieur zeg. Ja, want wij lopen op twee benen én wij hebben hoogontwikkelde hersenen.

Ik zie Jambo, de grote zilverrug, met een meewarige blik naar ons kijken. En wat doen jullie met die intelligentie? Heb je de gave om te creëren, maak je alles stuk. Heb je het vermogen om vooruit te denken, ben je alleen maar kortzichtig bezig met bezit vergaren. Ondertussen vernietig je je eigen leefgebied en daarmee ook de voortzetting van je eigen soort. Hoe dom is dat?

Ja, intelligentie maakt meer kapot dan je lief is. Of we ooit slim genoeg zijn om het tij te keren? Ik ben bang van niet. Als ik zo naar die prachtige dieren kijk, die de kunst van het vreedzaam samenleven verstaan, dan denk ik aan een wijs Limburgs gezegde: hadden ze ons maar wild gelaten.

www.saskiapaulissen.nl