Blijf je als werkgever mentale uitdagingen geven aan je medewerkers of zet je (onbewust) in op 'mentale slijtage'? Ik zal de term 'mentale slijtage' verduidelijken: door dag in dag uit hetzelfde werk te doen of hetzelfde kunstje routinematig toe te passen, roest het radarwerk in de hersenpan vast en zijn medewerkers na verloop van tijd nauwelijks in staat om taken op een andere wijze aan te pakken. Managers zijn zich er helaas nauwelijks van bewust dat ze dit zelf in de hand werken. Onlangs was ik er getuige van hoe medewerkers een standaardformulier met daarop vragen en te bespreken onderwerpen uitgereikt krijgen. Op basis van dit formulier moeten ze met de klant in gesprek gaan. De man vertelde vol trots dat dit formulier onlangs was ontwikkeld. Voorzichting bracht ik in dat het belangrijk is dat medewerkers de onderwerpen snel in hun hoofd hebben en kunnen spelen met het gedachtegoed dat op het formulier staat, omdat elke klant weer anders is. Bovendien is belangrijk dat het gesprek op een wijze gevoerd wordt die voor de klant logisch is. Een andere volgorde dus dan op het formulier staat. Daarop kreeg is het volgende als repliek toegediend: "Dat is in 20 jaar al niet gelukt en op basis van zo'n formulier tikken ze tenminste alles af wat er besproken moet worden!"
Kennelijk heeft hij zijn mensen in die 20 jaar nog nooit gecoacht en een manier gevonden om 'het leren' bij zijn medewerkers op een hoger plan te tillen. Waar hij voor gaat, waarschijnlijk onder druk van targets, is de 'efficiëntie-gekte'. Wanneer binnen een vastgesteld tijdsbestek (maximaal een uur) alle onderwerpen in een vastgestelde volgorde behandeld worden, wordt er het meest verkocht. Dat is de logische redenering die achter het formulier zit. Hiermee maak je als manager je mensen lui en degenen die gericht zijn op de eigen ontwikkeling zoeken hun emplooi snel elders. Klanten worden trouwens ook erg vrolijk van zo'n standaardbehandeling!
Hetzelfde gebeurt op een iets andere wijze binnen de techniek en de industrie. Dit zijn plaatsen waar door de toenemende vergrijzing de gemiddelde leeftijd van medewerkers snel toeneemt. Gelukkig zijn ook oudere medewerkers heel betrokken en gemotiveerd om nieuwe zaken te leren. Heel jammer is het dat al jaren een efficiëntie-gekte door de werkplaatsen waait; met steeds minder medewerkers moet hetzelfde werk -binnen normtijden - afgewikkeld worden. Wanneer je als werknemer buiten de gebaande paden treedt, neem je een risico. Ook hier treden roestverschijnselen op waardoor de inmiddels zo gepredikte duurzame en brede inzetbaarheid van medewerkers tegengewerkt wordt.
Organisaties die uitgaan van effectiveit en in de tweede plaats pas van efficëntie hebben een voorsprong. Daar mogen medewerkers zelf nadenken en kunnen ze meewerken aan verbeteringen, ligt de medewerkerstevredenheid en betrokkenheid bij het werk hoger. De slag om de concurrentie gaan ze de komende jaren moeiteloos winnen. Daar waar mensen creatief mogen zijn, risico's mogen nemen en het maken van een fout is toegestaan, is ruimte voor innovatie en continuïteit.
Verlang jij ook naar de 'effectiviteitsgekte'?
Waar vind ik toepasbare kennis en gedeelde ervaringen?
Probeer het Pro-abonnement een maand gratis
En krijg toegang tot de kennisbank. 110 onderwerpen, kritisch, wars van hypes, interactief en geselecteerd op wat wél werkt.
Word een PRO
Gr Steven de Groot