Talentmanagement is nog niet uit de kinderschoenen!

En dat vond Marlieke aan den lijve. Deze ambitieuze eind twintiger timmerde de afgelopen jaren hard aan de weg. Ze schudde het vrouwelijke, bescheiden gedrag van zich af, leverde constante prestaties en kwaliteit en droeg vol overgave het principe van tell and sell uit. Bij bilateralen, coach- en voortgangsgesprekken, hoorde ze steevast hoe goed ze bijdroeg aan de

bedrijfsresultaten en de sfeer. Marlieke heeft tijdens dat soort gesprekken nooit onder stoelen of banken gestoken dat ze zo snel mogelijk wil groeien in de organisatie en een managementfunctie ambieert. En nu is ze gepasseerd voor zo'n functie. Ze laat het er niet bij zitten en gaat gesprekken aan. Daarbij haalt ze boven tafel dat en haar baas haar niet wil missen op haar huidige post en dat de beslisser voor een man koos, omdat hij daar meer overeenkomsten in zag. De afwijkende managementstijl van Marlieke was een gevoelig punt bij de uiteindelijke keuze.

Marlieke is niet de enige die met dit soort bedrijfspolitieke overwegingen te maken heeft. Het lastige is, dat dit soort beslissingen vaak op de automatische piloot genomen worden. De schade die dit toebrengt aan het bedrijf (reputatie en kennisverlies doordat men het heil elders zoekt) en medewerkers (motivatieverlies en frustratie) wordt nauwelijks onderkent. De luxe om op een dergelijke wijze met de Marliekes in deze wereld om te gaan, ligt immers snel achter ons gezien demografische ontwikkelingen.

Het lijkt erop dat talentmanagement bij veel bedrijven hoog op de agenda staat, maar het tegendeel blijkt het geval. Vergouwen en Overduin deed in samenwerking met Nyenrode Business Universiteit een onderzoek naar dit thema. Daaruit blijkt dat bij de meerderheid aan organisaties niet systematisch gebouwd wordt aan een kweekvijver van talent. Over het onderhouden van dit talent hoef ik hier dan ook geen uitspraken te doen. Temeer, omdat - volgens datzelfde onderzoek - 30% van de managers talent benoemt op grond van politieke overwegingen en 60%  van de managers benoemt talent op basis van overeenkomsten. Cloonvorming blijkt een lastig uitroeibaar fenomeen.

Er is een wereld te winnen op het doorbreken van gewoontepatronen door het ontwikkelen en implementeren van systematische processen en procedures die talent op de plek zet waar het thuishoort. Dan moet daar wel een echt strategische keuze aan vooraf gaan die taboedoorbrekend is.