Zo maar een zaterdagmorgen 11.00 in een doorsnee wijk van een doorsnee dorp. Ik ga op stap voor het goede doel. Collecteren voor het reumafonds, met als extra een blik in de leefwereld van mijn soortgenoten. Geen collectebus deze keer, maar een intekenlijst. Het miezert zachtjes, helemaal Hollands.
Veel gordijnen zijn nog gesloten. De eerste deurbel kies ik bewust, want een intekenlijst betekent “kijken wat de ander geeft” en dan is de gulheid van de eerste gever een richtsnoer voor wat daarna volgt. Ik heb succes, drie euro als start.
Ik zie ondertussen tuintjes, die verwachtingsvol op het voorjaar wachten. Ik zie ook een tuintje dat nog volop in kerstsfeer is gekleed. Waar mensen thuis zijn wordt de deur opengedaan, op één huis na. Hier kijkt een oudere man mij bewegingloos aan en lijkt aan de bank vastgeplakt. Zijn tv staat op geluidssterkte ‘beginnende doofheid’.
Verderop brengt een vroege vogel juist de boodschappen naar binnen . Ik krijg het overgebleven kleingeld, een goede deal.
Zijn buurvrouw staat op het punt te vertrekken, voor een winkeldagje 100 km verderop. Ze wil vooraf haar bijdrage nog kwijt. Dat is mazzel voor haar en mij, want een moment later blijkt dat het reumafonds haar winkeldag red. De auto is al gestart maar de tas met inhoud ligt nog binnen.
Jong en oud komt in pyjama bij de deur. Bij de pyjama met koalabeertjes vraag ik of ik te vroeg ben? “Welnee, heerlijk luieren en meteen een goede daad verrichten, wat wil je nog meer?”
Bij twee helften van dezelfde onder één kap woning , wordt aangegeven dat men “niet aan collectes doet”. Wat een kilte onder die kap.
Een bordje naast de deurbel: “Harley repair, just for beer” is van een motorfanaat. "Wacht even, eerst even de motorolie van mijn handen wassen”. Ik wacht en wacht………. en wordt royaal beloond.
Eén man verwijst naar zijn vrouw. Zij regelt dit soort zaken.
Een vader met twee hummels aan de broekspijpen, haalt acrobatische toeren uit, om van de richel boven de deur, een busje met kleingeld te pakken. Speciaal neergezet voor al die goede doelen.
Verderop in de straat struikel ik bijna over een serie kinderfietsen in een chaotische tuin. En ja hoor: voor het juiste evenwicht is de aangrenzende tuin van een pijnlijke en symmetrische netheid. Zijn hier de buren wel gelukkig met hun buren?
Na anderhalf uur en vijftig deurbellen verder:
Heeft het reumafonds geld en een nieuwe collectant voor volgend jaar. Hebben de eerste drie euro goed gewerkt.
Ging één ‘gift’ niet door: “Nee geen lijst, alleen een bus”. Handig: Intekenen geeft wel de mogelijkheid tot wisselgeld.
Heb ik mijn medelanders weer beter leren kennen. Ben ik weer up to date met verschillende woonstijlen en tuin inrichting.
Leer ze op een boeiende manier kennen, die Nederlanders: ga collecteren , een wereld vlakbij, gaat voor je open.
CyberSale, 50% korting op een Pro-abonnement
Verbeter je persoonlijke effectiviteit en managementvaardigheden. Begin het jaar goed en krijg toegang tot toepassingsgerichte kennis.
Upgrade uw gratis lidmaatschap, word een Pro