Koplopers in bankenland; ING, ABN Amro, SNS, enz.- waar blijft jullie duurzaam beleid?

Graaiers, bonussen en lage spaarrentes; wie denkt daar niet aan bij het woord ‘banken’. Ze werken allemaal keihard aan hun reputatie om het geschade klantvertrouwen terug te winnen. Daar zal de nodige tijd overheen moeten. Maar wat is eigenlijk de bankenbijdrage aan het duurzame gedachtegoed? Behalve een aantal goede voornemens en programma’s die zij intern draaien om het dubbelzijdig kopiëren te bevorderen?
Wat zouden ze kunnen bijdragen? Bekend is dat ze ondernemers weigeren die hun brood in de prostitutiebranche verdienen. Ook wanneer je een ander vlekje vertoont, kun je het wel schudden. Wat houdt ze tegen om organisaties die duurzaam averij hebben opgelopen krediet te weigeren? Wat houdt hun tegen om organisaties die fantastische onderneming- of investeringsplannen, waarin MVO onderdeel van hun bestaansrecht uitmaakt, te belonen? Het kan toch niet zo zijn dat rendement op korte termijn nu nog één van de belangrijkste beoordelingscriteria is?

Wat kunnen banken doen om koploper te worden? Het begint met een aantal criteria die ze als uitgangspunt kunnen nemen. Voorbeelden daarvan zijn:

• Inzichtelijk maken (en rekenschap afleggen) van de MVO-activiteiten van organisaties die zij steunen en de groei daarin per jaar. Daarnaast wordt duidelijk welke bedrijven geen of minder steun krijgen, omdat hun activiteiten een negatief effect hebben op de maatschappij en/of het milieu.
• Verder werken aan transparantie door in een jaarverslag de onder bullit één genoemde informatie te publiceren. Voor (potentiële) klanten wordt duidelijk aan welke voorwaarden ze moeten voldoen om volledig aan boort te komen en te blijven.
• Het bovenstaande vraagt om een uitbreiding van de ethische gedragscode binnen een bankorganisatie evenals het verspreiden van kennis over het beoordelen van aanvragen. Dit betekent dat zowel aan de kant van directeuren bedrijven, accountmanagers en acceptanten/beoordeelaars de nodige opleiding aangeboden moet worden om zo door gezamenlijke inspanning een koploperspositie te bereiken. Deskundigheidsbevordering bij klanten kan een van de neveneffecten zijn. En dat heeft weer impact op bijvoorbeeld continuïteit, innovatie en imago van diezelfde klant.
• Banken zijn zo systematisch verankerd in de maatschappij dat zij misschien wel het grootste aantal stakeholders hebben. Invloed van banken op MVO kan een versnelling teweeg brengen.
• Banken kunnen een Code of Conduct overleggen aan klanten en hen vragen die te tekenen. Hiermee beloven klanten internationale gedragsnormen en mensenrechten te respecteren. Dat betekent bijvoorbeeld concreet dat klanten geen goederen meer via sweatshops betrekken, stoppen met inkoop van producten waarbij kinderarbeid structureel wordt ingezet of op zoek gaan naar leveranciers die aantoonbaar oplossingen hebben gevonden om duurzamer te produceren (kleinere CO2 footprint, bijdragen aan cyclisch produceren door waste management of cradle to cradle oplossingen).

Zou dit een droom blijven of durft een bank het aan om zijn nek uit te steken en het voortouw te nemen? Het komt de geloofwaardigheid en betrouwbaarheid zeker ten goede.
Inspiratiebron: NEN-ISO 26000:2010