Jongste generatie brengt persoonlijke Facebook-informatie in bij sollicitaties!

Tjonge, wat zouden de samenstellers van de NVP-sollicititatiecode ervan zeggen als ik hun vertel over mijn ervaring van de afgelopen week. In een coachgesprek met een jongvolwassen leidinggevende van midtwintig werden de sollicitatiegesprekken, die zijn later die dag moest voeren, als casuïstiek ingebracht. De jongeling in kwestie vindt het volstrekt normaal om voorafgaande aan de gesprekken samen met haar collega's Facebook te raadplegen. Het sociaal medium geeft immers informatie over de persoon in kwestie waarover je in het gesprek vragen stelt. Ik ben me er pijnlijk van bewust dat ik tot een andere generatie behoor en wel tot één die het raadplegen van een dergelijk medium afkeurt. Je hoort je immers te beperken tot brief en cv en brengt hoogstens zakelijke informatie in die via LinkedIn te vinden is.

Mijn coachée vindt het verder volstrekt normaal dat je tijdens het sollicitatiegesprek opmerkingen maakt over foto's die er te vinden zijn. Een kandidaat die vaak met zijn moeder op de foto staat, kan rekenen op een vraag naar de band met zijn moeder, omdat dit zo opvalt. Het wordt volstrekt niet normaal en bevreemdend gevonden wanneer er van een sollicitant (bijna) niets op het Internet te vinden is. "Je wilt toch dingen weten over iemands persoon en persoonlijkheid en het is toch raar wanneer er niets te vinden is. Hoe open is iemand dan?" Een opmerking dat je naar bepaalde persoonlijke zaken vraagt tijdens het sollicitatiegesprek, wordt door de jongeling helemaal niet begrepen. Ik krijgt een meewarrige blik toegeworpen wanneer ik er rond voor uitkom dat ik mijn activiteiten op Facebook tot het absoluute minimum beperk. Mijn energie stop ik liever in andere zaken. Ook deze opmerking raakt geen vruchtbare aarde.

Privacy gaat een totaal andere dimensie krijgen, zoveel is mij wel duidelijk. Dat de door jou openbaar gestelde informatie gebruikt wordt/gaat worden in (sollicitatie)gesprekken wordt volstrekt normaal. Over een paar jaar ben je verdacht of kom je niet in aanmerking voor ...... wanneer je weigert je publiekelijk te laten kennen via één of meer vormen van sociale media. Er is een shift in codes en normen rond sollicitatie-etiquette gaande. Wanneer ik als vertegenwoordiger van de lost generation het calvinistische vingertje omhoog steek en een preek afsteek over wat wel en niet geoorloofd is bij sollicitatiegesprekken, is hoon gelukkig absoluut niet iets wat mij te wachten staat. Daar zijn de jongste generaties te aardig voor. Verbazing en onbegrip, ja, daar kun je wel op rekenen.

Een nieuwe werkelijkheid dient zich aan. Zeg: in hoeverre is jouw personal brand al consistent als je de verschillende social media naast elkaar legt?