Ik wil december terug!

Een jaar is een volstrekt onoverzichtelijk gegeven. Het bestaat uit 12 maanden die onregelmatig zijn verdeeld. Zo volgt na een januari van 31 dagen een februari van 28 of 29 dagen, al naar gelang van de deelbaarheid van het jaartal door 4, met enige uitzonderingen. Daarna gaan we door naar maart en zo langzaam de rest van het jaar door. Elke week bestaat uit 7 dagen en elke dag uit 2 blokken van 12 uur. Als we alles bij elkaar optellen, komen we uit op een jaar dat 365 dagen, 5 uur en 12 seconden duurt.

Zie hier de onderbouwing van de volstrekte zinloosheid van het vieren van oud en nieuw. Dat neemt niet weg dat we massaal op 31 december 2015 exact om 00.00 uur een fles bubbels ontkurken, de inhoud met elkaar delen en onszelf het nieuwe jaar in knallen om direct erna via sms of Whatsapp de rest van de wereld lastig te vallen met ‘de beste wensen’. Probleem is wel dat exact 00.00 uur nergens op is gebaseerd, gegeven het feit dat een jaar dus 365 dagen, 5 uur en 12 seconden duurt.

Dat was allemaal niet zo erg geweest, als we er niet met z’n allen zo belachelijk veel aandacht aan besteedden. Het einde van het jaar. Het jaarlijkse in (schoon)familieverband plaatsvindende vreet- en zuipfestijn op 25 en 26 december is de opmaat voor het aftellen naar het end. Dat doen we sinds 2000 met de Top 2000 en daar zit nog wel iets in: dat aftellen van veel naar 1. De laatste tonen van nummer 1 vallen namelijk precies op het moment dat in algemene zin is gekozen als Nieuwjaar (die 00.00).

Waar ik meer moeite mee heb, is dat we begin december al de balans gaan opmaken. We kiezen het woord van het jaar, de politicus van het jaar, de sportman (en v. en -ploeg) van het jaar en als het om auto’s gaat, kiezen we zelfs al die van het jaar erop. Verder is het aantal terugblikken op tv al gestart op vrijdag de 19e en toeren de cabaretiers al sinds begin deze maand rond met hun eindejaarsconference waarin ze de afgelopen 11 maanden feilloos fileren.

Dat geheel zorgt voor praktische problemen. Op deze wijze kan er in december nooit iets plaatsvinden. Een sportman (v.) kan maar beter in niets kampioen worden want vergetelheid ligt op de loer, een politicus hoeft niks slims te zeggen of iets fundamenteels aan de kaak te stellen want de politicus van het jaar is toch al bekend en het woord van het jaar? Dat kan heel goed op 29 december in zwang raken.

December telt niet mee en zal er in de overzichten daarom altijd karig vanaf komen. Ik wil een jaaroverzicht op 1 januari (of 2 of 3), ik wil achteraf de Peugeot 308 bestempelen als de auto van dát jaar (gesteld dat ik die Fransoos verkies) en ik wil op 31 december ’s avonds laat met champagne – al dan niet echte - in mijn hand pas bepalen wie ik als beste politicus van dat jaar bestempel (al is het in de huidige samenstelling van het parlement eerder wie ik het minst slecht acht).

Ik wil kortom december terug als reguliere maand. Het is er eentje van de 12. Niks meer, maar zeker ook niks minder.