Geleuter over generatieleer

Laatst was ik op een bijeenkomst over generatieleer. De pragmatische generatie, 1970-1984, ging in dialoog met en over generatie Y, 1985-1999. Na een workshop werden de uitkomsten van de pragmatici vergeleken met de uitkomsten van generatie Y. Vragen als waar krijg je energie van in je werk, waar krijg je juist geen energie van en dergelijke kwamen voorbij. Wat opviel bij de vraag wat je als pragmaticus kunt leren van generatie Y, was dat de aanwezige dames behoorlijk onder de indruk waren van de beslissingssnelheid van  jongeren. Je kiest gewoon wat je op dat moment leuk vindt en als je het niet leuk meer vindt dan neem je weer iets anders. Lekker makkelijk en het scheelt een hoop tijd; toch? Volgens mij niet. Dat generatie Y veranderingen teweeg gaat brengen is voor mij duidelijk, maar ik denk niet dat ze zonder meer de juiste veranderingen teweeg gaan brengen. Klein voorbeeld; het omgaan met een mobiele telefoon. Als jongere kies je gewoon wat je leuk vindt en ga je aan de slag; bellen, chatten, twitteren etc, etc. Prima allemaal, maar aan het eind van de maand moet wel de rekening betaald worden. We zien tegenwoordig helaas steeds meer schulden bij jongeren juist vanwege die onschuldige toch ietwat naïeve handelswijze. Zijn dergelijke eigenschappen dan echt een gemis voor de pragmatische generatie? Is dat een duurzame manier van leven? We hebben gezien waar impulsief gedrag binnen het bedrijfsleven, de financiële wereld, toe kan leiden. 

Volgens mij heeft elke generatie wel iets unieks in zowel positieve als in negatieve zin. Ik denk dat we vooral moeten kijken naar hoe we elkaar kunnen versterken binnen een bedrijf, want dat wordt straks echt  belangrijk. Generatiemanagement is een interessant onderwerp, maar we moeten niet oeverloos met elkaar gaan leuteren wanneer iemand weer een prachtige theorie of model ontwikkeld heeft. We zullen moeten kijken naar de  consequenties van bepaalde veranderingen, vooruit kijken en vervolgens krachtig handelen! Juist op die plaatsen waar van ons als HR professionals verwacht wordt ook de zakelijke kant van het verhaal te kunnen overzien en beïnvloeden. Hoe werf je iemand, in welke setting komt de persoon tot z’n recht, hoe geef je sociale innovatie vorm? Belangrijk daarbij wordt  hoe je iemand binnen houdt en op welke manier je de volgende generatie(s) voldoende uitdagingen kunt blijven bieden.

Welke ideeën heb jij daarover?