Een nieuw jaar en de wet van de manifestatie!

‘Ik heb het een beetje gehad met al dat positieve gedoe’, verzucht een collega.
‘Wat bedoel je precies?’ vraag ik nieuwsgierig.
‘Dat we allemaal zo positief, proactief, veranderingsgezind in het leven moeten staan. Vol geloof in wat er allemaal mogelijk is en op je pad zal komen als je er vooral maar in gelooft. Die fantastische baan, dat geweldige huis, die waanzinnige vakantie. Dat is echt niet voor iedereen weggelegd. Mag je ook gewoon blij zijn dat je werk hebt?’

Zij zet me aan het denken in de maand die de maandag van het jaar wordt genoemd en waarin goede voornemens sneuvelen als sneeuw (sneeuw, sneeuw, waar?) voor de zon. Ik geloof niet in tsjakka-grootspraak. Wel in de wet van de manifestatie. Focus op wat je wilt en niet op wat je niet wilt. En volgens mij is het mooi als je beschikt over een visie en missie als een persoonlijk kompas. Less is more is het motto van Toots Thielemans. En wat te denken van KISS: Keep It Simple Stupid.

In de film As it is in heaven leeft de wereldberoemde dirigent Daniël Daréus voor de muziek. Hij reist de hele wereld af om op te treden in de hoop zo zijn grote droom te kunnen vervullen. Na een hartaanval keert hij terug naar zijn geboortedorp om daar uiteindelijk te bereiken wat hij van kinds af aan met zijn leven hoopte te bereiken: muziek maken die de harten van mensen opent.

Een leidinggevende vertelde me zijn missie: Ik bepaal zelf hoe de omstandigheden mijn leven beïnvloeden. In een missie zit altijd je gave – datgene waar je goed in bent – en je opgave, je uitdaging. George Bernard Shaw (1856–1950), winnaar van de Nobelprijs voor de literatuur in 1925, zei het als volgt: ‘Men geeft altijd de omstandigheden de schuld voor datgene wat men is. Ik geloof niet in omstandigheden. Degenen die verder komen in de wereld gaan erop uit en zoeken zelf de omstandigheden die ze willen. Als ze deze niet kunnen vinden, creëren ze deze zelf.’
Als je vanuit je visie keuzes maakt, neem je de regie in eigen handen. Je neemt ver-antwoord-elijkheid. Verantwoordelijkheid is adequaat antwoord geven op de vragen die de realiteit je stelt. In mijn beleving en in aansluiting op de verzuchting van mijn collega – jawel, de klassieker Het zijn de kleine dingen die het doen van Saskia en Serge mag gestart – maken we het ons zelf moeilijk als we onze werkelijkheid te groot, te complex, te ingewikkeld maken. De berg is dan niet meer te beklimmen. Beter is stap voor stap vooruit en af en toe achterom kijken om te zien wat er al is bereikt.

Vroeger wilde ik diskjockey worden. Dat is er niet van gekomen, tja… .
Inmiddels heb ik ontdekt welk verlangen erachter zit. Ik ben sfeergevoelig
en geniet erg van sfeer maken en contacten met anderen. Contact met mezelf en met de mensen in mijn omgeving. Dat verlangen maak ik behapbaar door tijdens trainingen en workshops simpelweg altijd tussendoor muziek te draaien.