Een duurzame hockeystick

Mijn hoofd zit altijd vol! Vol met het bedenken van nieuwe ideeën. Vol met mogelijkheden om fondsen te werven voor de stichting Che Amigo. Vol met de uitvoering van onze projecten. Het volgende heb ik nu bedacht: het op de markt brengen van een Che Amigo hockeystick. Deze hockeystick zal een ontwerp bevatten dat is getekend door kinderen van één van onze projecten. Het idee is dat een gedeelte van de opbrengsten van de verkoop van de hockeysticks toekomt aan die projecten. Zo gezegd, zo gedaan. Een vriendin van mij, eigenaresse van Jawa Sport, vond het een goed idee en de kinderen in Argentinië gingen met veel enthousiasme aan de slag. Binnenkort komt deze ‘sociale hockeystick’ dan ook op de Nederlandse markt.

Maar hoe ‘sociaal' is deze stick nu eigenlijk? En kan ik het wel een duurzame hockeystick noemen? De twijfel bekroop me en ik besloot eens te googelen. ‘Duurzaamheid’ geeft 2.650.000 hits en ‘duurzame hockeystick’ 52.000. Conform de nieuwe duurzaamheidsrichtlijnen van ISO 26000 vallen hier zeven verschillende MVO-kernonderwerpen onder en hier vallen weer 36 MVO-deelcriteria onder. Als ik me beperk tot de zeven kernonderwerpen, dan zal de fabrikant van de hockeystick dus moeten voldoen aan bepaalde eisen. Zo moet de fabrikant: 1) een behoorlijk bestuur hebben; 2 ) de mensenrechten naleven; 3) arbeiders onder goede arbeidsomstandigheden laten werken; 4) milieuvriendelijk ondernemen; 5) eerlijk zaken doen; 6) consumentenaangelegenheden en 7) maatschappelijke betrokkenheid & ontwikkeling laten zien. Ga er maar aan staan! Hockeysticks worden gemaakt van kunststof en/of hout. Kunststof bestaat weer uit fiberglas, carbon kevlar/aramide en de meeste sticks zijn ‘made in’ Pakistan en India.

Tja, en nu? Alle eisen onderzoeken? Als consument heb ik daar niet zo veel zin in en tijd voor. Wat zou ik nu blij zijn met een lijstje hockey sticks die gerangschikt zouden zijn naar deze criteria. Wat mij betreft mag de overheid die ISO 26000 richtlijnen dus gewoon als verplichte norm gaan hanteren. Makkelijker, eerlijker en transparanter. En wat nu te doen met mijn hockeystick? Gewoon onder duurzaamheid op de markt brengen? Tuurlijk! Het voldoet in ieder geval aan één criteria, namelijk maatschappelijke betrokkenheid. Bovendien gaat er een signaal vanuit: een signaal dat er andere mogelijkheden bestaan, dat we inventief kunnen zijn en dat we daar best geld voor over hebben. Een goed begin dus, zou ik zeggen. Wel geeft mijn betoog gelijk het opportunisme aan waarmee we tegenwoordig de term ‘duurzaamheid’ gebruiken. En dat is nu juist NIET wat ik wil! Zolang we geen echte scheidsrechter (lees: verplichte overheidsregels) willen, zal dit altijd wel zo blijven. Dus kom maar op met die regels. Dat willen we tenslotte ook als het om onze veiligheid en/of gezondheid gaat.