De controle paradox

“Ik leg ze steeds uit wat ze moeten doen, maar de resultaten blijven wisselend als ik alles bij elkaar optel!” “Mij wordt verweten dat ik micro-management bedrijf, maar mijn leidinggevende verwacht van mij dat ik tot in details kan vertellen waar mijn mensen mee bezig zijn en hoe lang het duurt voordat projectresultaten opgeleverd worden.” Beide voorbeelden betreffen leidinggevenden die gekwalificeerde kenniswerkers aansturen. Je zou verwachten dat die, doordat ze te weinig regelruimte krijgen hun heil elders zoeken, maar dat valt tegen. Ze zijn gehecht aan hun zekerheden en de hypotheek, vertonen enige mate van slachtoffergedrag en verliezen uit het oog dat ze veel productiever en effectiever kunnen performen.

Beter is het om vertrouwen te hebben in de ervaringen en vaardigheden van deze hoog opgeleide professionals. Beschrijf zo ongeveer wat de uitkomst van een project moet zijn en laat de professional beslissen hoe hij het best tot resultaten kan komen. Daardoor ligt zijn commitment hoger, verbeterd de kwaliteit van het werk en zijn mensen echt trots op wat ze bijdragen. Deze benadering werkt trouwens ook bij grote groepen medewerkers die niet direct tot de kenniswerkers behoren. Beschrijf gewoon wat voor uitkomsten er nodig zijn voor een goede beoordeling. Wees helder in wat er bereikt moet worden, laat weten dat jij een vraagbaak bent en bevorder de autonomie. Ze komen echt wel bij je met hun vragen en onzekerheden als je laat weten dat jij er voor ze bent.

Als een leidinggevende teveel controle uitoefent door taken te dicteren, verliest de medewerker juist zijn gevoel van controle over het uitvoeren van taken. Uit onderzoek is gebleken dat de hersenen kunnen reageren op deze directieve aansturing met een vermindering van het cognitief functioneren. Laat ik het een tijdelijke blokkade noemen. Het gevoel van zelf niet in control te zijn, of dat nou perceptie is of niet, leidt tot op goed geluk doen wat de ander van je eist zonder dat het eigen gezonde verstand op volle toeren draait.
Vandaar dat het beter is dat de leidinggevende een beschrijving geeft van wat er bereikt moet worden in plaats van het tot in detail uitleggen wat er en hoe iets moet gebeuren. De medewerker kan zelf bepalen via welke weg hij tot succes komt, blijft zelf de controle houden en het brein kan op volle toeren draaien waardoor de productiviteit toeneemt.

Kortom, wanneer leidinggevenden controle willen houden, nemen ze controle bij medewerkers weg waardoor ze steeds meer controle gaan uitoefenen, omdat resultaten gehaald moeten worden. Door de controle uit handen te geven, meer op afstand te begeleiden en te coachen, neemt de controle op uitkomsten juist toe. Uitgangspunten zijn daarbij: controle op afstand en het delen van controle.

Lastig? Groei begint daar waar de eigen weerstand wordt overwonnen.