Al vele jaren ben ik er van overtuigd dat ieder mens verplicht contact moet onderhouden met een ander mens waarvan de wieg niet naast die van jezelf heeft gestaan.
Dit is de enige manier om samen in duurzame relaties begrip over en weer wereldwijd te realiseren..
Mijn leven heeft zich verrijkt met de kennismaking met Ela. Een Poolse die in 1978 verdwaalde in een coupé met alleen luidruchtige Hollanders.. We reisden van Londen naar Dover.
Zij ging terug na een bezoek aan haar oom, een Poolse generaal die na de Tweede Wereldoorlog niet terug mocht naar Polen en in ballingschap in Engeland leefde. Ik had London bezocht en was op weg naar huis in Nederland.
Zij had als ‘onderpand’ haar dochter achtergelaten als zekerheid voor haar thuiskomst. Ik maakte foto’s om haar na te sturen. Het klikte meteen tussen ons.
Het contact is gebleven. Eerst schriftelijk en daarna bezoeken over en weer.
Ik ontdek onze eigen vrijheden, nadat ik voor het eerst binnenste buiten gekeerd ben bij de douane in Helmstedt en daarna ook nog een keer aan de Poolse grens. Ik leer me beheersen op het moment dat ik meen dat de Poolse overheid volkomen achterlijke regels heeft.
Zij maakt hier kennis met een overheid die niet regeert door onderdrukking.. Die keer dat ik de weg vraag en zij verstijfd naast me zit. Niet doen!!! Dat is toch een politieman!
Ze leert mij de waarde van gevulde winkels door op te noemen waarvoor men daar soms uren in de rij staat.
Ik leer haar de positieve waarde van de buurtsaamhorigheid die ik in Polen ervaar.
Zij leert mij van niets, iets te maken.
Ik ga mee naar een geheime bijeenkomst van Solidarinosc en voel de spanning van de illegaliteit.
We feesten samen als De MUUR valt en het eenvoudiger wordt elkaar te bezoeken.
We huilen samen als op nine eleven, na onze ontdekkingsreis over Schiermonnikoog, we ’s avonds getuige zijn van de vliegtuigen in NY die de Twintowers doorboren.
Ik leerde de schoonheid te zien van porselein en de spanning en vreugde van een bijzondere aankoop op de vlooienmarkt.
En Ela leerde naast thee, urenlang koffiedrinken en samen alle problemen in de wereld te bespreken en op te lossen.
Wij bekijken Nederland, Polen en de rest van de wereld met de ogen van de ander. Het is een grootse waarde in onze vriendschap: die andere bril.
Huwelijk, kinderen, kleinkinderen, examens, we zijn erbij met alle vreugde en plezier.
En nu…… nu is Ela niet meer. De roos is geknakt. Kanker stoort zich niet aan grenzen..
Dag Ela, David Tusk, Mark Rutte, Paus Benedictus en Barak Obama. Jullie zullen het zonder onze fantastische oplossingen moeten doen.
Waar vind ik toepasbare kennis en gedeelde ervaringen?
Probeer het Pro-abonnement een maand gratis
En krijg toegang tot de kennisbank. 110 onderwerpen, kritisch, wars van hypes, interactief en geselecteerd op wat wél werkt.
Word een PRO