Chocoladeletters steeds groener

Nog geen jaar geleden was slechts 15 procent van de chocoladeletters van niet-dubieus gehalte. Je zou het ook kunnen omdraaien; 85 procent van de tot alfabetdelen omgesmolten cacao was van niet-duurzame kwaliteit. En door hier massaal deze letters in de schoenen te steken van onze juvenielen, sneed het mes aan twee kanten mis. Enerzijds de schandalige uitbuiting van cacaoboeren in streken waar men sowieso al geen weet heeft van het elkaar geven van deze lekkernij en aan de andere kant het niet geven van een voorbeeld aan de jeugd. Conditionering op jonge leeftijd namelijk, zet echt zoden aan de dijk. Heeft een samenleving nog lang plezier van. Wel, in beide wordt nu voorzien.

Daar waar het vertrouwen in de meeste instituten danig moet inboeten – banken, verzekeraars, overheid in het algemeen – is er één die een geweldige comeback weet te maken. Geheel tegen de verwachting in overigens, immers zijn eveneens bebaarde in rood/wit pak gestoken Noord-Amerikaanse tegenstrever lijkt nog steeds aan de winnende hand. Over wie we het hebben? De enige echte goedheiligman, Sint Nicolaas. En dat blijkt uit een eenvoudig voorbeeld: zijn letters.

Dat het anders kan, getuige het feit dat in slechts één jaar tijd er een stijging van goede chocolade is van 15 naar 95 procent. En met 95 procent hoef je niet te zeggen dat het een succes is, je kunt volstaan met de toevoeging eclatant. Azijnzurigen zullen vast wijzen op die laatste 5 procent, maar dat is mijns inziens slechts een laatste oprisping. Komt goed, let maar op!

Wat wellicht nog wel het meest tot de verbeelding spreekt, en waar velen hoop uit kunnen, mogen en in veel gevallen helaas ook zullen moeten putten, is het feit dat druk uitoefenen wel degelijk tot iets leidt. De publieke opinie beïnvloeden en fabrikanten informeren en aansporen werpt zijn vruchten af.

Natuurlijk, het is slechts een kleine stap vooruit, daar waar we vaak stappen terug moeten incasseren. Natuurlijk, we zijn er nog lang niet en natuurlijk het zijn maar chocoladeletters. Het zal allemaal best, maar de Groene Sint geeft aan dat hij in elk geval tevreden is.

En ik ook, ik zet namelijk nu met veel plezier mijn tanden in een pure P. De P van prima-de-luxe.