Afslanken of verhongeren? Organisational Anorexia

Bij veel organisaties zie ik vaak aandeelhouders hun blik richten op de korte termijn. Shit, crisis! Wat nu? Winst moet gemaakt blijven worden over elk boekjaar en het rendement moet natuurlijk wel interessant blijven. Helaas denken en handelen ze vaak niet over de crisis heen, maar grijpen ze in op basis van gebeurtenissen die hoogstens een paar jaar actueel en voelbaar zijn.
Door de crises die wij met z’n allen de afgelopen tijd hebben meegemaakt en die weer voor de deur lijkt te staan, weten veel bedrijven weer hoe het is om te snijden in het eigen personeelsbestand. Een pijnlijke ingreep voor een individu en voor een organisatie.

Graag maak ik de vergelijking van een bedrijf met een lichaam. Het wegbezuinigen van functies of delen van functieprofielen betekent het verliezen van onderdelen van een lichaam. Vitale organen zijn essentieel voor het voortbewegen van een organisatie.
Maar welke onderdelen kan een lichaam eigenlijk goed missen om te continueren? Juist, overtollig vet. Wanneer je dit vertaalt naar uw eigen organisatie, wie is dan het overtollige vet? Is er eigenlijk wel overtollig vet?

Laten we weer even terug gaan naar die aandeelhouders met korte termijnvisies. Zij bepalen vaak mede dat wanneer er functies/functieprofielen wegbezuinigd moeten worden, dat het de profielen zijn die vaak niet op korte termijn rendement opleveren. Welke functieprofielen dat zijn? Binnen veel bedrijven zijn dit de mensen die zich bezighouden met de toekomst. Hetgeen waar de aandeelhouders vaak niet mee bezig zijn. Dit betreft, helaas, over het algemeen de innovatieve werkzaamheden

Effect? Organisational Anorexia. O.A is een symptoom dat optreed bij een organisaties die zichzelf met minder mensen dezelfde doelen blijven opleggen. Werknemers zijn enkel bezig met het vervullen van taken en raken overbelast. Er is geen ruimte meer voor vernieuwing en innovatie.

Het rendement op korte termijn mag dan wel interessant zijn en iets toenemen; op de langere termijn zullen we zien dat een organisatie innovaties en ontwikkelingen in de markt of van klanten niet meer bij kan houden. Dit wordt vooral veroorzaakt door het gebrek aan creatieve mensen. Nokia is een goed voorbeeld waarbij de focus ligt op met zo laag mogelijk kosten zo groot mogelijk efficiency proberen te bereiken. Het effect daar van is een gigantische achterstand op de concurrenten. Nu hollen ze als een ondeugend jongetje alsnog de andere jongens achterna met hun smartphones. Eens kijken of ze die heel grote achterstand nog in kunnen lopen.

Organisational anorexia is een fenomeen waar bedrijven ver bij vandaan moeten blijven. Durf te anticyclisch te investeren in innovatie & mensen. Juist ten tijde van crisis is het slim een voorsprong op te bouwen ten opzichte van de concurrenten! Innovatie zorgt voor beweging.

Laat de spieren van een bedrijf werken en het overtollig vet verbrandt vanzelf.