Ban zware arbeid uit en neem direct de psychisch belastende arbeid onder de loep! Als we dan toch bezig zijn.

Na maximaal dertig jaar 'zware' arbeid, moet aan een werknemer lichter werk worden aangeboden. Deze maatregel maakt onderdeel uit van de plannen die zijn gemaakt om de AOW ook in de toekomst betaalbaar te houden. Werkgevers in branches waar zware arbeid wordt verricht, zoals in de bouw, zien de bui al hangen. Zij betalen de rekening. Wanneer ze geen ander werk aanbieden moeten ze bij uitval voor 67-jarige leeftijd diep in de buidel moeten tasten. Of ze moeten aantoonbaar meer werknemers in dienst hebben in minder productieve banen. Een alternatief dat ze dan moeten weten aan te bieden. Maatschappelijk verantwoord ondernemen betekent duurzaam omgaan met het beschikbare arbeidspotentieel. Werk dat tot voortijdige uitputting leidt, past niet in dat plaatje. Arbeid is een schaars goed. We kunnen het ons moreel en financieel niet langer veroorloven om een schaars goed in korte tijd op te stoken als was het hout voor de open haard. Het invoeren van de 'zware-arbeid-maatregel' zou wel eens een versnelling kunnen geven aan de ontwikkeling die al decennia lang te zien is; het verdwijnen van lichamelijk belastend werk. Het is een maatregel die niet bedoeld is om bestaande principes in stand te houden, maar juist om de aanwezige ontwikkeling te versterken. Resultaat: in 2025 bestaat zware arbeid niet meer. Een heilzame stap in duurzame richting.

O, ja - laten we niet vergeten dat zware arbeid niet alleen fysieke arbeid hoeft te zijn. Er zijn ook banen die psychisch belastend zijn. Het is echter wat minder voorstelbaar - en tegen de trend in - aan te nemen dat ook dergelijke banen in de toekomst er niet meer zullen zijn. Psychische klachten vormen vandaag zo'n 35% van de WIA instroom. Laat Den Haag nog eens goed nadenken over aanvullende regels om ook deze uitval op te lossen. Want duurzame inzetbaarheid is maakbaar door regelgeving…. toch?