24 jaar werkervaring en overtuigd van het idee: 'Ik kan niks'!

Ze kijkt me met grote, verdrietige ogen aan. In  totaal werkt ze meer dan 24 jaar bij een werkgever, die door de woelige baren van de globalisering, crisis, schaalvergroting en wat dies meer zij, en tot nu toe heeft ze alle reorganisaties overleefd. Binnenkort komt er weer een ronde aan en dit keer wordt het wel héél spannend. Ze is bang en er  bovendien van overtuigd dat ze geen enkele toegevoegde waarde heeft. Niet alleen voor de organisatie waar ze nu werkt en ook kan ze maar niet verzinnen waarom ze elders van enig nut zou kunnen zijn. Haar leeftijd: tweede helft van de 40 ruimschoots gepasseerd. Nooit eerder heeft zij, en veel van de collega's die een tweedaagse mindset training volgen, na hoeven denken over haar competenties. Een cv? Nooit hoeven maken. Sollicitatiegesprekken voeren? Altijd vanzelf doorgestroomd en gevraagd. En nu vraagt de wereld voor het eerst iets anders van haar: 'presenteer je aan ons en overtuig ons van je capaciteiten'.

Daar ze in subgroepen werkten, kon ik haar kort coachen en op weg helpen. Simpelweg door haar te interviewen over haar werkverleden en haar rustig zaken op te laten schrijven. Na tien minuten stond al een schat aan werkervaring op papier. De rest kon ze thuis doen. Het accent bij het interview lag op competenties en wat de reden was geweest dat ze diverse keren voor andere functies was gevraagd. Allemaal leuk en aardig, maar het inzicht daarin neemt lang niet alle onzekerheid bij haar weg. Hoe zou dat dan wel kunnen?

Juist, door erin te investeren als organisatie. De oudere generatie heeft geen glimmend portfolio opgebouwd waarin de ervaring, kennis en kunde gestructureerd gepresenteerd worden. Wanneer je voor het eerst geconfronteerd wordt met nadenken over jezelf is dat een schok. Mensen die rond de vijftig zijn, hebben een schat aan werkervaring. Door de vergrijzing zijn ze over een paar jaar hard nodig, maar dan is het wel verrekte handig dat ze op een positieve manier weten op te vallen in plaats van dat ze zichzelf stelselmatig afkraken en degraderen. Talentmanagement in Nederland zou zich weleens wat meer op deze groep mogen richten. Een groep die gekenmerkt wordt door een gemiddeld mbo-niveau, die zeer bescheiden is en verder ontzettende loyale medewerkers zijn die stapels werk verzetten. Je hebt er geen omkijken naar. Nou ja, behalve dan wanneer er iets nieuws geleerd moet worden, dan hebben ze iets meer tijd en aandacht nodig voordat ze het onder de knie hebben. Als dat het enige is!?

Wil je de goede mensen eruit filteren en/of kansen geven op de arbeidsmarkt, dan is een programma dat bestaat uit onderdelen als loopbaanerkenning, presentatie- en sollicitatietechnieken in combinatie met onderdelen uit personal branding een goede investering. Denk maar eens aan de mensen die vol trots vertellen over bijvoorbeeld hun behaalde EVC-certificaat of zelfs de omzetting in een mbo-diploma op basis van de elders verworven competenties. Het is allemaal in kaart gebracht en daardoor overdraagbaar geworden. En het belangrijkste van alles: na zo'n traject zijn de talenten empowered!