Oma vertelt: in mijn tijd kon je “op de lat” bij de kruidenier, de bakker, groente, aardappel- en visboer. In je boekje werden de bedragen bijgehouden en als aan het einde van de week (jaja) het loon (jaja) binnen was, dan werd er betaald. Als het “er even niet was” werden goed betalend klanten ook wel gematst. De kruidenier als bank bestaat al een hele lange tijd. Vooral tijdens de crisisjaren van 1929 t/m 1940. Alsof de 5 jaar daarna géén crisis waren.

Concurrentieverhoudingen
Nou, die verschoven wel degelijk. Hele volksstammen particulieren hebben spaartegoeden boven de ton afgeroomd en naar een andere bank gebracht. Ik was één van hen. Commentaar van een medewerker van de locale Rabo bank “Het is niet aan te slepen”.

In het bedrijfsleven zal er ook wel het een en ander verschuiven in de concurrentieverhoudingen. Stel je bent Hedgefunder met enorme berg geld. Je denkt in veelvouden van 3 vóór de komma. Je bent gewend te denken in high risk / high interest (nee, niet yield, dat moet nog blijken) en de banken DOEN niets met je geld? Bovendien kunnen ze omvallen. Wat ga je dan doen? Private Ecquity of zelf voor bank spelen toch?

’s Lands grootste kruidenier gaat op de kleintjes letten.
Nee, ditmaal niet de kleine prijsjes, maar de kleine klantjes. Die kopen per dag en dat héél erg vaak. Het zou me niets verbazen als een moderne variant van Oma’s opschrijfboekje een revival gaat beleven.

Vertrouwen en hysteresis kromme.
Bij magneetvelden kennen we iets als “remanent (resterend) magnetisme”. Voor de leek: magnetisme dat blijft als de magneet weer weg is. Dat kan negatief of positief zijn, al naargelang.

Dat is in “het leven” ook zo. Als voorbeeld: 5 of 6 decennia na de tweede wereldoorlog wordt nog steeds gesproken over “moffen”, ZELFS door mensen die er helemaal niet bij geweest zijn. Terug naar dat remanent magnetisme. Als je dat remanent magnetisme weer terug wil draaien naar nul (neutraal) dan moet daar eerst weer energie in gestoken worden. Dan verder ombuigen naar de andere kant idem.

Ook dat is in het “echie” zo. Ouderen onder de lezers weten nog wel dat “Wiedergutmachung” niet alleen de nabestaanden van Holocaust betrof, maar ook Duitsland als handelspartner weer op de kaart moest zetten.
Veel van de mensen die in een Jappenkamp hebbengezeten zullen liever een vaderlandsche Philips kopen dan een Jap. Trouwens nog best ingewikkeld: veel van die dingen komen TOCH daar vandaan.

De les voor de banken
Banken zullen het nodige moeten doen om de negatieve houding van particulieren en bedrijven om te buigen van pissig-negatief tot een fanclub om de Nationale Zilvervloot weer te laten aanleggen bij een van hun spiegelglas havens. Ik laat me graag verrassen.

Maar als ik de ongelooflijke hardleersheid, dito arrogantie en vooral mentaliteit van de geldgekaakte streepjespakken bekijk, dan kan DAT nog wel even duren.

Groet,

Jos Steynebrugh
Marketing & Innovatie Consulent
www.changeenhancement.nl