Er is een wijd verbreid misverstand. De celdelingsfilosofie (houd vestigingen kleiner dan 50 werknemers en beperk staf tot het uiterste minimum) is helemaal niet van Eckart Wintzen. Wintzen of een medeoprichter van BSO heeft een blauwe maandag bij CMG gewerkt. En CMG (vervolgens LogicaCMG en nu Logica) is al sinds de oprichting halverwege de jaren 60 met een enorme succesvolle groei begonnen, juist danzij de consequent volgehouden celfilosofie. BSO heeft die filosofie al ruim vóór de fusies met Origin en ATOS verlaten. Binnen CMG woedden toen heftige discussies of wij die filosofie ook moesten loslaten (ik spreek over circa 1988), vooral om meer corporate PR te bedrijven en de AD-functie op te splitsen in goedkopere verkopers en fieldmanagers. CMG heeft die filosofie echter met veel succes veel langer voortgezet tot de fusie met Logica. En met een heel kleine staf voor corporate communicatie en een praktisch niet-bestaande staf voor finance en HRM. Alles werd met grote betrokkenheid en discipline aan de centraal vastgestelde standaards door de individuele vestigingen met groot financieel succes uitgevoerd.

CMG heeft dit nooit zo gepubliceerd, omdat het CMG er meer om ging om succesvol te zijn bij klanten en de (interne) aandeelhouders. Heel wat ex-CMG-ers zijn multimiljonair.

Wintzen heeft dit element van de celdeling veel meer publicitair uitgebuit.

Maar ere wie ere toekomt: de celfilosofie stamt beslist van CMG.

Een ex-CMG-Adjunct Directeur

Loftrompet op de celdeling van Eckhart’s Notes en het herbergierschap
Zeer recent heb ik het boek Eckart’s Notes met veel plezier gelezen.
Het was echt genieten en gaf mij wederom een bevestiging van iets wat ik al velen jaren wist en herkende.
Als gastvrijheid en hospitality professional ken ik de celdelingmethode al véél langer. Binnen de gastvrijheidbranche en internationale hotellerie is celdeling en kleinschaligheid, ook binnen internationale en grootschalige hotelconcerns en restaurantketenorganisaties, namenlijk al een eeuwenoud gebruik.
Zeker als je weet dat gastvrijheid en het herbergierschap al zo oud is als het bestaan van de mensheid. Overigens; wist u dat het herbergierschap namenlijk hét aller oudste beroep van de wereld is?

Na celdeling van organisaties komen er wel weer nieuwe managementspeeltjes om organisaties mee op te zadelen en in te richten, om elkaar zo weer enige tijd zoet te houden. Het is nog even wachten op de volgende golf van organisatie trends of methodieken die hét absolute ideaal beloven.

Met de nadering van het z.g. "spirituele tijdperk" kunnen de Eckart Notes met de celdelingmethode wat mij betreft nog vele jarenlang voort. Zo blijft Eckart’s geesteskind nog jaren actueel, zeker met het oog op de noodzakelijk gewenste aanpassingen op gebied van leiderschapstijlen in een tijdperk waar gepassioneerd dienstbetoon, stijlvaardigheid, klantgedrevenheid en ethisch ondernemen een topic gaan vormen.
Gastvrijheidmanagement en z.g. hostmanship of servantleadership in samenhang met kleinere organisatievormen met een menselijke maat zullen steeds meer aan belang gaan winnen. Let maar op; ik voorspel het u, het wordt een TOPIC!
Op die wijze is het namenlijk weer mogelijk superieure diensten te gaan verlenen. We promoveren de klant weer van een ‘nummer’ naar een ‘mensch’ met een herkenbaar gezicht.

In iedergeval is dat ook veel leuker voor de dienstverlenende werknemer die door zijn werkgever weer wordt begroet met naam en voornaam. Zeker weten dat de dienstverlenende werknemer zijn of háár klant weer op de eerste plaats zal gaan zetten. Daar wordt iedereen weer beter van.
Kleinere organisatie vormen…. Eckart bedankt!

Fons Bitter, consul ik klant- en gastgedrevenheid
Consulaat voor Gastvrijheidmanagement www.consulate.nl

Succes kent altijd veel vaders. Wintzen heeft wel - volgens het artikel van "een ex-CMG directeur - een blauwe maandag bij het uitvindende bedrijf gewerkt. De celfilosofie zal dus ongetwijfeld tot stand zijn gekomen in disscussies bij CMG maar is vervolgens wel door Wintzen verder geperfectioneerd.
Wij kennen dat ook bijv. bij een soortgelijke innovatie bij de lokale overheid, te weten De Regisserende Gemeente.
De Regisserende Gemeente is een filosofie dat intussen op steeds meer plaatsen in gemeenteland haar succes bewijst. De basis ervoor ligt in een door mij geschreven boek dat als het standaardwerk geldt met de zelfde naam. Dit boek ligt intussen al in ruim 80% van de nederlandse gemeenten. Toen het boek uitkwam in 2005 is het niet voor niks weken lang "Boek van de Week" geweest bij de Vereniging van Nederlandse Gemeenten. Net als met het BSO concept geldt ook bij het concept van De Regisserende Gemeente dat ze alleen maar opgaat voor de zuivere in samenhang toegepaste vorm. De intussen zeer omvangrijke onderliggende kennis daarvan ligt uitsluitend bij de stichting De Regisserende Gemeente. Deze stichting kent als doel de kennis omtrent DE Regisserende Gemeente te vergroten en te implementeren teneinde efficiente gemeenten te creeren waar inwoners wat mee hebben. De bij de stichting werkende adviseurs, verandermanagers en projectmanagers worden door de stichting De Regisserende Gemeente voortdurend geschoold en van daaruit gecertificeerd. Hierbij wordt meegekeken door een raad van advies die uit zeer invloedrijke mensen bestaat die gemeentelijke en profit organisaties vertegenwoordigen.
Net als bij BSO trekt succes niet alleen charlatans aan maar ook "vaders van succes". Veel adviesbureaus copieren dan ook onderdelen van de filosofie of bedenken een - vaak lachwekkende - variant ervan en implementeren deze vervolgens met een "profesioneel" gezicht bij gemeenten. Gelukkig zijn er ook gemeentelijke opdrachtgevers die dit door hebben. Zo is er een adviesbureau dat actief is in gemeenteland als variant op hun naam Kopieren + Vermenigvuldigen genoemd. Er zijn echter heel wat meer semi-plagierende bureaus te noemen. We gunnen deze adviseurs - net als CMG mensen -dat ze allemaal multi-miljonair worden. Ik ben benieuwd wie na mijn dood plotseling onze filosofie gaat claimen.

Piet van Mourik, secretaris/directeur Stichting De Regisserende Gemeente.