#durftevragen is anoniem!

En daar zit het probleem als je bij directe vragen personen kunt zien, horen, proeven, aanraken, ruiken, voelen, waar dus alle zintuigen in werking zijn. Durf dan nog eens te vragen!

Innerlijk overtuiging en "dat je alles mag vragen" gaat voorbij aan ethiek en moraal (wat je daar verder ook van vindt), maar plaatsen de ander bijna altijd ondergeschikt. Gevolgen van dit soort activiteiten zijn nogal eens heftig (of komisch of hilarisch of schokkend).

Ik gruwel nu al bij het idee dat iemand mij binnen 140 tekens (hopelijk nog zonder verdere verwijzingen) mij een cryptische vraag gaat stellen, die ik dan ook nog volwaardig en concreet moet beantwoorden. Binnen 140 tekens?

Terecht constateer je tegelijkertijd het euvel van de acceptatie van "NEE" als een antwoord/reactie. Hoe zit het dan met jouw innerlijke overtuiging als de ander voor jou geen (voldoende) motivatie kan bieden?

Het is inderdaad niet zo makkelijk, vergt m.i. gewoon intermenselijk contact en een vleugje assertiviteit, want, en dat is wel waar - eens zal de vraagstelling concreet moeten zijn die kan voldoen aan jouw beleving van "jouw probleem".

#durfdeditniettetweeten :0

#dft persoonlijk

Wij merken dat het in de praktijk idd heel lastig is om dft terwijl je iemand direct aankijkt. Via twitter voelt het een stuk veiliger, als je een tijdje hebt kunnen wennen.

En kun je natuurlijk ook een direct tweet sturen zodat alleen de ontvanger je vraag ziet. Ik vind het dus zeker een mooie gedachte!

Wat nog wel een ding kan zijn is dat je ook iets met het antwoord wilt. En of je dan met 1 antwoord weet waar je naar zoekt. Soms wel maar meestal wil je toch nog ff meer weten.

Onze ervaring is dat je met 3 vragen een mooie mix hebt van snelheid en inhoud. Dit gebruiken we met een online feedback tool en geeft mooie resultaten.

Volgens mij kan het dus zeker wel, als de cultuur er open voor staat, en de persoon in kwestie sterk genoeg is om het te #dft-en ;-).

@ Sonja

Wat een mooi artikel! En een bijzonder idee om "durven te vragen" eerst op twitter te oefenen en daarna in het echt. Wat wel grappig is, is dat de ontstaansgeschiedenis van #durftevragen precies andersom is!

Eerst waren er de echte, irl-sessies, waar 8 tot 12 mensen bij elkaar komen om elkaar te vragen om hulp en ideeën voor hun droom, plan of project (we noemen dat het verbinden van sociale overwaarde). Daarna dachten we: "Wat zou er gebeuren als we die vragen tegelijk ook op twitter zetten?". En toen liep het met #durftevragen uit de hand... :-) Zo erg zelfs, dat veel twitteraars #durftevragen gebruiken, maar niet weten dat er ook Durftevragen bestaat! (www.durftevragen.com). Niet dat dat erg is, want onze missie is juist dat iedereen durft te vragen.

Ook jouw idee voor toepassing binnen organisaties is erg leuk. Dat doen we al, maar niet op de manier die jij beschrijft. Meestal gaat het om organisatievraagstukken. Maar ik ben wel heel benieuwd hoe het zou werken als het soort vragen dat jij beschrijft zou worden gesteld! Lijkt me leuk om stiekum met een verborgen camera te zien. Gezien onze missie maakt het eigenlijk niet zoveel uit, welke vraag er wordt gesteld. Als ze voldoen aan jouw tips, heb je wel de meeste kans op een mooi resultaat.

@ André

Twitter is (meestal) niet anoniem. Maar zoals je terecht aangeeft wel 'veiliger' dan face to face, met alle zintuigen erbij. De kunst is de juiste vraag aan de juiste persoon te stellen. En als je "nee" durft te accepteren, dan wordt de groep van juiste personen al snel groter! Bij persoonlijke vragen, ligt dat natuurlijk gevoeliger dan bij vragen m.b.t. kennis (dan komt de 'wisdom of the crowds' om de hoek kijken) of zakelijke hulp.

Bij Durftevragen hebben we het voorrecht om vaak te mogen zien wat er gebeurt als mensen hun echte, oprechte vraag durven te stellen. We hopen ooit overbodig te worden. Dat iedereen (weer) weet hoe het werkt. Want we weten diep van binnen allemaal dat het vragen om hulp dingen makkelijker en leuker kan maken, maar het doen, daar ligt voor velen nog een te overwinnen drempel(tje)...

en als je meer wilt oefenen in de praktijk, kun je altijd naar een 'echte'sessie durftevragen komen, van bv Jan Peter Bogers, (hierboven) of mijzelf, waarin je met een groep van 6-maximaal 12 mensen gaat brainstormen over een vraag die iemand heeft, en zoveel mogelijk tips en aanbevelingen aan elkaar geeft.

meer weten? kijk hier :
http://www.youtube.com/watch?v=HtNlOHyBiXE

of kijk op de website voor data en plaatsen:
www.durftevragen,com



groetjes Ingeborg

Vervelend is wel dat je bij sommige #durftevragen ook vragen tegen komt als: Hoelang duurt een 10-minutengesprek, of: Wat trek ik aan morgen, of: Is er nog iets leuks op tv vanavond... Etc.

Mooi is dus dat er mensen (bashers) zijn zoals @grof_gebekt @tri3st @rhododenderon @vorkbaard @goed_gemutst en @blackadderNL die dat soort zinloze vragen de kop in drukken door er een raar soort antwoord op terug te geven. Want zeg nou zelf: #durftevragen verloederd!

Lees dit maar eens: http://opiniecorner.nl/de-durftevragen-warriors/

Met vriendelijke groet: Gretha

Ps: mooi artikel en herkenbaar!!