De DSB; drie voorlopige conclusies:

1. Een flink deel van de ellende zou veroorzaakt zijn door de slechte communicatie van de DSB; te traag reageren, onduidelijk, geen openheid! Volgens mij zit het heel anders: Men kon geen openheid geven omdat men dan met een berg shit had moeten komen.

2. De top van DSB is gevangen geraakt in het spel om poen en prestige. Ziende blind! Scheringa ging zichzelf zien als superbankier. De post van minister van financien zou hij niet weigeren. Gingen toen niet een paar alarmbellen rinkelen bij zijn collegabestuurders en bij de commissarissen? En zijn de enorme marges en de woeker provisies waarop de resultaten van de bank waren gebaseerd, hen totaal ontsnapt? Kan het zijn dat we te maken hebben met een manier van zaken doen waar men niet van opkijkt in de financiele wereld en die door verantwoordelijke insiders niet herkend wordt als louche geldklopperij, patserige inhaligheid en pure woeker?

3. De DNB heeft zware reputatie schade opgelopen. Ook zij lieten louche geldklopperij, inhaligheid en woeker maar gebeuren. Wellink is definitief door het ijs gezakt met zijn tot voor kort relativerende en positieve praatjes over DSB. Hetzelfde verhaal werd ook in de periode vlak voor de ondergang van Ice Safe verkondigd. Het is onbestaanbaar dat het optreden van DNB en de beweringen van Wellink juist in kritieke tijden elke geloofwaardigheid verliezen.

Een verhaal vol enormiteiten, met als moraal: Volk, DSB is de geseling voor uw slechte gedrag. Als we nou eens practisch werden en gewoon de schuldigen vervolgen, dat helpt meer dan allerlei abstracties, http://www.pluspost.nl/wie-zijn-schuldig-aan-het-dsb-debacle/19042

MORALISEREN, WAARSCHUWEN EN HET ONDERSCHEID PREVENTIE - CORRECTIE
Op een andere plek zei ik n.a.v. het DSB-debacle: "Achteraf spreken de harde feiten, vooraf de zachte."
Daarom ben ik het met Grimbert eens dat het in de zaak van de DSB, waar nu de harde feiten op tafel liggen, flink kan opschieten als we zonder te moraliseren "gewoon heel praktisch de schuldigen gaan vervolgen" op basis, dus, van de feiten.
.
Leiders/bestuurders die willen voorkomen dat ze net als Scheringa 'ziende-blind' in de hoogmoedval trappen (tweede punt van Willem), doen er goed aan (vooraf) op te zoek te gaan naar hun blinde vlekken.
Daarbij zullen zij niet kunnen ontkomen aan een zoektocht op het zachte vlak, waar de dingen die andere mensen wél kunnen zien, en zij zelf (nog) niet, doorgaans als 'vaag' zullen worden ervaren. Zo'n zoektocht doet onvermijdelijk een groter beroep op het abstracte denkvermogen, dan de zoekende gewend is. Dat is lastig, maar hoe lastiger het wordt gevonden, hoe zinvoller het kan het zijn.
Omdat het aangaan van zo'n zoektocht een vrije keuze is, werkt moraliseren ook in dit verband contraproductief.
.
Waarschuwen kan alleen vooraf, en niet achteraf. Dit zou, als een gewaarschuwd mens niet voor twee zou gelden, een 'no-brainer' zijn.

Haal jullie geld van de bank! ...Kijken wat er gebeurd! ..Ik post wel een filmpje met een onheilspellende boodschap naar youtube! ..Lachuuh in het groot!!

Eindelijk zijn wij verlost van de achterlijke DSB commercials!!

.

Het zou sterk zijn geweest als je dit in 2005 had kunnen schrijven, toen de ellende, ook zichtbaar, begon. Nu is het acheraf-wijsheid, waar alle Hollanders zo ontzettend goed in zijn.

@Teun

Bingo!.
Ik had dit verhaaltje ook kunnen schrijven de eerste keer dat ik de twee koppetjes zag.
Mensen zijn wat ze zijn en dat is zichtbaar voor het geoefend oog.

Groet,
Jos Steynebrugh

Niemand wil horen dat je zelf schuld hebt aan je eigen financiële ellende. Het is toch prachtig als je de bank daarvan de schuld kunt geven. Tros Radar en andere programma's hebben hun uiterste best gedaan om DSB in diskrediet te brengen. Wat je DSB (en mogelijk ook andere banken - wat komt er nog mee in de slipstream van de val van DSB?) kunt verwijten, is dat ze kennelijk het handig gebruik (misbruik) maken van financieel analfabetisme van consumenten tot bedrijfspolicy hebben verheven. De consument die wel naar een andere supermarkt gaat omdat daar de melk een paar cent goedkoper is, laat zich bij aankoop van een huis producten aansmeren waarvan ze de consequenties niet kunnen overzien. Ik kan en wil niet begrijpen dat je bij een aankoop van een huis van twee ton een hypotheekverplichting aangaat met een bank voor drie ton. Laat duidelijk zijn dat ik het prima vindt dat de praktijken van DSB worden aangepakt maar aan het gezonde verstand van consumenten mag ook het nodige gesleuteld worden.

Beste k,

Dat financiëel analfabetisme is moeilijk te bestrijden. Er zijn klusjes waar je slechts één, of hoogstens een paar keer in je leven mee te maken krijgt. Voorbeelden zijn kopen van een huis, testament opstellen, echtscheiding, etc. Dan krijg je met vakspecialisten te maken die ervoor naar school zijn geweest en elke dag in die materie leven.

Dat geeft kennis ongelijkheid en rechtsongelijkheid. Een "scheve" verhouding dus.

Er zijn drie aspecten die samenkomen hier: de extreem lage frequentie, de complexiteit van de materie en . . . de monopoloïde positie van de leverancier. Monopoloïde in de zin van "je MOET".

Het cruciale probleem is dat wij in Nederland toestaan dat de adviseur (makelaar, advokaat, verzekeringsagent etc) TEVENS leverancier is. Belangenverstrengeling van de eerst soort dus.

Wat je er aan kan doen als consument is die paar extra eurietjes neertellen voor een BETAALD (uren x tarief) advies en vervolgens bij iemand anders gaan kopen.

Wat de overheid kan (lees MOET) doen is dit soort belangenverstrengeling bij wet verbieden. Kans best, kijk maar naar euthanasie.

Groet,
Jos Steynebrugh