Bert Overbeek is trainer, coach en interim manager, maar tegenwoordig kan je ook zeggen: organisatiedokter en -innovator. Opgeleid door NS en Schouten en Nelissen, besloot Jongebazen-oprichter Bert Overbeek na 25 jaar loondienst om voor zichzelf te gaan werken. Hij wilde zijn klanten meer op maat bedienen, de basis van zijn werk verdiepen en de kwaliteit van zijn werk vergroten en had het gevoel dat hij daarvoor onafhankelijk moest kunnen opereren. Hij is er gelukkig van geworden. (Website met filmpje: www.pitchersupport.jimdo.com)
Prof. dr. Mastenbroek van Managementsite ‘ontdekte’ dat Overbeek meer kon dan bedrijven helpen met verbeteringen van resultaat en sfeer. Hij vroeg de schrijvende organisatieontwikkelaar of hij een weblog voor jonge managers wilde bijhouden, als partnerlink van het grote ManagementSite. Dat was tien jaar geleden. Sindsdien schreef Overbeek bijna 1500 artikelen en zes boeken. Ze werden uitgegeven door Haystack en door Futuro Uitgevers. Twee boeken werden bestsellers en eindigden in de top 10 (‘Het Flitsbrein’ en ‘Mannen en/of vrouwen’).
Overbeek vindt kosteloze kennisdeling en informatie-uitwisseling zo belangrijk, dat hij hier op jongebazen.nl nu 10 jaar de finesses van het managementvak deelt met vakbroeders en collega’s. Daarmee liep hij voor op de moderne social media trends waarin het ‘geven’ van gratis informatie een marketing tool is geworden.
Meer dan 100 000 mensen bezoeken Jongebazen per jaar. En het heeft hem veel respect opgeleverd in managementland. Alles wat te maken heeft met het verbeteren van organisaties, teams en mensen boeit hem. 21 jaar ervaring en intensieve studies helpen hem daarbij. Zijn humor leidt er toe dat mensen hem graag inhuren als spreker en inspirator, en zijn veelzijdigheid heeft hem het compliment van een topvrouw opgeleverd, dat hij altijd een eigen gezichtspunt kiest en je daardoor aan het denken zet.
Organisaties weten de weg naar hem te vinden. Hij zei daarover in een interview: ‘Het is niet altijd makkelijk om mijn werk te combineren met jongebazen, omdat je op zo’n blog wel eens inzichten los wilt maken die strijdig zijn met wat gangbaar is in mijn vak. Wat zegt hij daar nu weer?, denken opdrachtgevers dan. Maar ik kan ze gerust stellen. In mijn werk kan ik me goed op een opdracht richten.’
Bert twittert op Goeroetweets, een titel die is afgeleid van zijn boek ‘Goeroegetwitter’. Het woord ‘goeroe’ is duidelijk met een knipoog. Want hij is wars van goeroeneigingen, en prefereert laagdrempeligheid. Jongebazen heeft een eigen groep op Linkedin.
Correspondentie met Bert Overbeek via pitcher.support@hetnet.nl Zijn website is www.pitchersupport.jimdo.com
In mijn vak als adviseur heb ik juist (moeten leren) geleerd dat het gebruik van "Jip en Janneke"-taal vaak beter werkt en volgens klanten ook nog overkomt alsof ik er meer verstand van heb. Als ik het hun duidelijk kan maken moet ik er zelf wel erg veel van snappen.
Nu nog tijd dat anderen er eens wat van gaan snappen??
Peter
En hoe gaan we hierop sturen?
Praten we niet over een branchecultuurverandering?
Ik ben het HELEMAAL met je eens!
Heb je ook een idee over hoe het aspect betrokkenheid in het assortiment verwerkt kan worden?
Voorbeeld:
Zo haalde ik een jaar lang vier keer per week 's ochtends vroeg 06:30 een treinkaartje bij de Wizzl op het station van Baarn voor mijn reis naar Amsterdam. En nam ik ook een kleine capuccino. Eens was de kofiieautomaat stuk. De vrouw achter de kassa had evengoed toch koffie. Deze had zij thuis gezet en in thermoskannen gedaan. Ik was volledig ontroerd. Zij zei "anders is het zo sneu als je er op rekent en je hebt geen bakkie" Deze vrouw begreep niet alleen haar vakgebied en kon dat mij duidelijk maken, maar zij begreep mij en dat heeft zij mij goed duidelijk gemaakt. Zij begreep mij en ik haar. 1.5 jaar later heb ik het nog steeds over haar. Ik ken geen beter voorbeeld.
Groeten,
Joost
We hebben al leuke discussies gevoerd over dienstverlening. @joost - ik was ook geraakt door je berichtje over de koffiedame - dat is inderdaad service.
Maar dienstverlening, dat moeten we ook een beetje voor onszelf doen. Niet alleen voor die ander. We moeten er zelf voldoening kunnen uithalen dat andere mensen een beetje meer gelukkig zijn door de acties van onszelf.
Natuurlijk doen we allemaal niets voor niets. We moeten allemaal de dagelijkse beslomeringen ondergaan. We hebben allemaal rekeningen te betalen en willen graag alle extraatjes die we eruit kunnen halen. Maar dat beetje extra, waardoor je die ander kan laten glimlachen geeft jezelf ook een hele boost.
In dienst staan naar de anderen toe, dat is ook wat voor mij 'service' management betekent. Dat is veel meer dan het maken van 'diensten', het aanmaken van SLA's - het intern optimaliseren en meten van processen en deliverables. Dat is ervoor zorgen dat je samen timmert aan de weg die jouw groep, jouw afdeling en jouw bedrijf groter kan maken.
En wie gaat er nu niet graag met de glimlach werken als hij dat kan verwezenlijken? Nou, ik wel hoor ...
Bart
Het argument dat het fietsenmakersvak niet te vergelijken is met IT en SLA's ben ik het mee eens, maar niet met de strekking. In de relatie tussen een fietsenmaker en zijn klant, wordt de klant enkel ingelicht over de zaken die voor hem belangrijk zijn en ertoe doen. De vele (ingewikkelde) handelingen die achter het opleveren van een onderhouden/gerepareerde fiets liggen, worden meestal niet stuk voor stuk besproken, op papier gezet en dichtgetimmerd.
De fietsenmaker kan echter wel in begrijpelijke taal uitleggen dat hij bepaalde handelingen heeft verricht en dat hij daarom deze prijs rekent. Een fietsband helemaal vervangen heeft een aantal technische handelingen, waarvan ik de technische termen niet ken. Echter, wanneer een fietsenmaker mij verteld dat hij mijn achterband helemaal vervangen heeft en daarbij om mijn versnellingen heen moest werken, snap ik dat het meer werk heeft opgeleverd.
Ik heb niet veel verstand van SLA's, maar ik heb wel het idee dat we alles proberen dicht te timmeren, terwijl we in sommige gevallen niet eens goed weten wat we aan het dicht timmeren zijn. Ik zie ook vaak dat de zaken die op papier staan verschillend geïnterpreteerd en/of gedraaid worden wanneer zaken mis gaan en dat men dan met het vingertje naar elkaar begint te wijzen.
Ik ben zelf nogal een voorstander van dingen simpel houden, niet te moeilijk maken en de rest oplossen op basis van dialoog en vertrouwen. Dat vereist echter wel dat beide partijen er op dezelfde manier in zitten en dat men in dialoog problemen oplost. Dat betekent dat je soms offers zult moeten maken, maar daarbij wel ervan op aan kunt dat fouten en misstappen je worden vergeven en dat je soms extra's kunt vragen.