<p>
<p>Ik mis structuur in de genoemde scenario’s. Hier een poging in twee dimensies</p>
<p> </p>
<p>KT: zeg 1 jaar</p>
<p>MT: zeg 1-3 jaar</p>
<p>LT: zeg 3 jaar of langer: bemoeien we ons even niet mee, is iets voor Jules Verne of Jomanda</p>
<p> </p>
<p>We hebben nu een overzichtelijke matrix als volgt:</p>
<p>vraaguitval  : KT, MT</p>
<p>herstel         : KT, MT</p>
<p> </p>
<p>We voegen de derde dimensie toe:</p>
<p>niveau         : minder, zelfde, beter</p>
<p> </p>
<p>Niveau: minder</p>
<p>Voor de korte termijn mogelijk, maar slechts even. De schrik zit er (even) in. Consumeren voorbij de rand van de portemonnee is net zo gevaarlijk als bungee jumpen. MT en LT niet zo waarschijnlijk. We vergeten collectief, ook omdat we met z’n allen ouder worden en de aanstormende generaties zullen dezelfde fouten maken. Onze moeder vertelde over de tering en de nering, maar we luisterden niet. De consumentenbond adviseerde “Lenen OK, maar alleen als de restwaarde gelijke tred houdt met de som van de aflossingen. Dus NIET voor dingen zonder restwaarde zoals vakantiereizen, voor die keuken die bij verkoop nul,nul oplevert en dus ZEKER niet om mee te speculeren. Maar we luisterden niet. Dat gaan volgende generaties ook niet doen.</p>
<p> </p>
<p>Niveau: hetzelfde</p>
<p>Uit het voorgaande lijkt de conclusie getrokken te kunnen worden zullen moeten worden dat we collectief hardleers zijn. Nieuwe duurzame technologie zal voor nieuwe werkgelegenheid en daarmee samenhangende consumptie en dito ethische opvattingen zorgen. Bijvoorbeeld: mogen wij onze auto’s laten rijden op brandstof uit eetbare gewassen uit gebieden waar 90% van de mensen niet te eten heeft? Tot nu toe hebben we geen problemen met een salaris in een wapenfabriek waar een paar kilometer verder mensen mee voor hun raap geschoten worden. Toch?</p>
<p> </p>
<p>Niveau: beter?</p>
<p>Niet waarschijnlijk. Hoogstens anders. OK, dieren martelen voor een parfummetje mag niet meer (gebeurt wel), zeehondjes voor een bontkraagje ook niet (gebeurt ook nog steeds). Walvissen afschieten voor “wetenschappelijke doeleinden” ook. Maar we trekken geen grote broek aan: we willen wel onze tulpen en tomaten blijven verkopen in Japan. Toch?</p>
<p> </p>
<p>Multi-ethi-flauwe-culti dus. Of Poly-ethiek zoals in politiek.</p>
<p>Hoe ik hierbij kom? Nou, gewoon, zolang de SUV’s niet bekrast worden in de PC Hooftstraat gaan we gewoon door waar we gebleven zijn. Zelfs als het al een tijdje “not done” is. Rolls Royce luisterde wel, alleen een beetje laat.</p>
<p> </p>
<p>Ondertussen laten we ons collectief gek maken met onheilsvoorspellingen over de klimaatverandering die op zijn minst discutabel, maar waarschijnlijk gewoon politieke bullshit zijn. Komt goed uit voor politici: op brandstof kun je accijns heffen, maar op lange termijn (20.000 jaar) temperatuurschommelingen als gevolg van zonneactiviteit niet. Dus worden we bang gemaakt met “Arnhem aan zee”, planten we de Noordzee vol met windmolens die (helaas niet continu) maar (wel continu) op subsidie draaien. We zijn ongevoelig voor het verhaal dat de opgegraven mammoet van 40.000 jaar geleden met gras in de maag vertelt over klimaatverandering. Het geheel gedraagt zich waarschijnlijk zoals het reclamespotje voor King-Corn uit 1965: “Het enige dat u weggooit is de verpakking”.</p>
<p> </p>
<p>Groet,</p>
<p>Jos Steynebrugh</p>
<p>Marketing &amp; Innovatie Consulent</p>
<p>www.changeenhancement.nl</p>
<p> </p>
</p>