Wat als de buren je pakje komen brengen?

Wat als de buren voortaan je pakje komen brengen? Het was een hilarisch idee van Koefnoen in 2016. Okko en Eus met de bolderkar door de buurt. Met alle autoluwe plannen zit er misschien wel toekomst in community shipping als duurzame optie voor het bezorgen van pakketjes en het ophalen van retouren. Buurtmus probeerde het eerder in de Randstad maar faalde. In Amsterdam Zuid test Geen Stress nieuwe diensten. Internationaal is er veel belangstelling voor.

Community shipping roept veel vragen op. Wat vinden de verschillende belanghebbenden van het idee: de bezorgers, de overheid en de consument? Vertrouwen speelt een sleutelrol. Kunnen we dit realiseren met betrokken (seniore) buurtbewoners als Okko en Eus? Gaan we het doen met forenzen die toch al onderweg zijn? Of wordt het de volgende generatie gehaaste flitsbezorgers op te snelle e-bikes? Wat betekent het voor de sociale cohesie in de buurt?

Je moet de bezorgers enthousiasmeren om het te doen (en tegen welke vergoeding) niet alleen op een mooie zomermiddag, maar ook op een natte zaterdag voor de kerst. Je moet ervoor zorgen dat ze niet met de auto bezorgen, maar lopend, met de fiets of het openbaar vervoer.

Community shipping roept vragen op over de white label samenwerking bij buurthubs en met de bestaande logistiek dienstverleners. Zijn slimme combinaties te bedenken met pakketkluizen en afhaalpunten? Community shipping verandert het verdienmodel in de keten. Dat leidt altijd tot discussie over de lusten en de lasten en de verantwoordelijkheden (ook juridisch). Community shipping is niet noodzakelijk goedkoper.

Bij de transitie kunnen gemeenten, project-ontwikkelaars en vastgoedeigenaren een actieve spelen. Innovatie hoeven we niet te verwachten van de grote pakketbezorgers.

Er is slimme technologie (appje, software, open data, privacy, data-integratie en AI) nodig om community shipping mogelijk te maken. Je moet voorkomen dat community shipping het volgende giga-gig economie platform wordt. Sociale en fiscale regelgeving zijn danook aandachtspunten.

Er is veel onderzoek gedaan naar duurzame crowd shipping. De ervaringen zijn wisselend. Nog meer autoverkeer, de bezorgers doen het uit financiële nood, de vergoedingen zijn laag en eigenlijk wordt niemand er beter van. Onderzoekers zien ook wel kansen.

Community shipping klinkt als een sympathiek plan. Het is in elk geval een onderwerp voor studenten en onderzoekers om zich serieus in vast te bijten. Wie weet wordt het nog eens wat als duurzame optie voor autoluwe wijken. Als we dan maar niet vergeten de consument op de eerste plaats te zetten.

Walther Ploos van Amstel.