Thuisbezorgd: is het wel goed voor de buurt?

Thuisbezorgers zijn niet meer uit de straten weg te denken. Met elkaar laten we in Nederland meer dan 300 miljoen maaltijden bezorgen. De Nederlander eet een afhaalmaaltijd per week; we willen steeds meer gemak. Dat zijn elke dag 50.000 leveringen in een stad als Amsterdam. De opmars van thuisbezorging is niet te stuiten. Het groeiende leger van bezorgfietsen en –scooters van Uber Eats, Deliveroo, Thuisbezorgd en Foodora kent God noch gebod. Door rood, over het voetpad, opzij, opzij, opzij… mijn maaltijd heeft haast. Ze sneuvelen ook bij de bosjes in het drukke stadsverkeer, zonder verzekering en zonder toekomst.

Ik vond het eerst nog wel wat hebben. Leuk al die jonge bezorgers op hun fietsjes. Echt een Amsterdamse plaatje. Maar, met de komst van steeds meer thuisbezorgrestaurants komen er ook steeds meer van die fietsen en scooters op de stoep te staan voor die restaurants. Er is soms geen doorkomen meer aan in mijn buurt. En, nu komt er ook nog een Domino’s bij. Op de Amsterdamse Reguliersdwarsstraat is het helemaal bar en boos. Rustig een biertje buiten drinken in dit voetgangersgebied is er niet meer bij. Je hebt permanent heibel met de bezorgschoffies.
Wordt het niet tijd dat dat beslag op de openbare ruimte door restaurants, onze stoep, wordt gereguleerd? Gewoon bij de vestigingseisen. Net als we dat regelen voor terrassen.

Het is natuurlijk mooie extra omzet voor de ondernemers en hun consumenten waarderen het. Dat gun ik ze van hartje. Gaan al die leuke restaurants de thuisbezorgtrend overleven? Ik hoop het voor ze. Thuisbezorgd.nl test een nieuw verdienmodel waarbij restaurants gaan betalen voor de positie van hun vermelding. Hoe meer ze betalen, hoe hoger ze in het overzicht of een subcategorie verschijnen. Of, wordt thuisbezorging het domein van de centrale gaarkeukens van de grote horecaketens? Grote 'dark kitchens' aan de rand van steden? Dat overleven die kleine restaurants nooit.

Laatst liep ik binnen bij mijn favoriete Thai in de buurt. Altijd gezellig, nu niet meer. Lege tafels. En, je weet ook nog niet eens of je wel snel aan de beurt bent. Er bleken 10 wachtende, ongeduldige en haastige thuisbezorgklanten voor mij aan de beurt te zijn. Het schaaltje kroepoek en een wit wijntje maakten het wachten een beetje zoet. Maar, als ik zo’n roze, groen of oranje hesje ergens voor de deur zie staan, dan draai ik voortaan om. Dan eet ik liever thuis.

Thuisbezorging van maaltijden? Is het een vloek of een zegen voor de stad? Wie het weet mag het zeggen.

Walther Ploos van Amstel.