Dag van de coach bijt in eigen staart

Columns

Onlangs ontving ik een mail voor dit symposium. Mijn oog viel op het middagprogramma en dat bracht mij in verwarring. Een verzameling workshops met fijne titels als: “ het merk ik”,” werken vanuit je kern”, “het apk spel” enzovoort. Waar heb ik dat toch eerder gezien en hoe moet ik dit nu rijmen met wat de essentie van coachen is.
Waar is de sparringpartner die mensen ondersteunt in de ontwikkeling van werk-nemer naar werk-onder-nemer? Waar is de aandachtige luisteraar ? Waar is de figuur die de waan van de dag kan ontstijgen en zaken in een ander perspectief kan zetten?

De mondiale dynamiek vraagt om heroriëntatie van de wijze waarop we omgaan met werken. De coach kan een belangrijke rol spelen om werkgevers, werknemers en zelfstandigen te ondersteunen fundamenteel anders om te gaan met ...


Anita Sanders
Bravo, I couldn't agree more! Maar wat ik daar nog aan toe wil voegen is...

dat naar mijn ervaring mijn eigenheid een bijdrage is in mijn werk. En de menselijke kant van het vak het soms onvoorspelbaar en dynamisch maakt.
Dus je moet kiezen wat belangrijk is. Wat telt?
Het proces of de tool in de juiste vorm toepassen OF telt het resultaat van de coaching? Juist door de menselijke factor lopen trajecten vaak via een zij-spoort naar mooie ervaringen en resultaten.

In openheid delen over hoe een sessie verliep draagt bij aan mijn persoonlijke reflectie en leren maar kan misschien ook op een afkeurende reactie van meer procesmatige coaches rekenen. En daar heb ik dan niet zo zin in op grote schaal. Voor mij persoonlijk beïnvloed dit mijn enthousiasme voor grote bijeenkomsten.

Natuurlijk zijn tools en theorie noodzakelijk als basis, maar juist de uitkomsten en hun paden daar naar toe zijn dubbel zo interessant om te delen. Het loslaten en vertrouwen in de opgebouwde relatie is voor mij even zo belangrijk.
Mijn voorkeur zou dan ook uitgaan naar op kleine schaal intervisie plegen. Dat voelt veel leuker, warmer en leerzamer.
Franklin
Het mag als bekend worden verondersteld dat op dit soort massale bijeenkomsten niet wordt geleerd, maar dat de aandacht zich vooral richt op de ontmoeting en vergroting van je eigen netwerk; als je geluk hebt ! Op dit soort bijeenkomsten trekken mensen van dezelfde pluimage naar elkaar toe en vindt er moeilijk insluiting plaats van nieuwe kontakten. Of je moet andere kwaliteiten te bieden hebben. ; ) of lekker ruiken.
Stelling: massale bijeenkomsten kunnen leerzaam zijn, als je je verwachtingen niet al te hoog stelt waarbij er geen sprake is van een bewust leerproces, maar een leerproces dat van toevalligheden aan elkaar hangt en verdampt bij vertrek.

Meer over Zingeving in werk en organisatie