Joris, dat is een héél leuk stuk proza. Natuurlijk ziet het er anders uit als je bedrijf bij de colateral damage hoort.
En, ja, als het maar hard genoeg waait kan bijna alles vliegen. Behalve dan natuurlijk die brandkast waar het Businessplan in is opgeborgen. Als het briefje met de combinatie niet óók is weggewaaid, kun je zeggen "maar gelukkig hebben we de foto nog".

Maar nou NIET de domheid uithalen om het plan ongewijzigd gewoon weer uit te gaan voeren . . . . .

Ik denk dat er héél veel bedrijven zijn die nu hun knopen moeten gaan tellen. Zoals mobile-point bijvoorbeeld. Mooi stuk gratis publiciteit in het AD over een pocketprojector (pocket beamer) iets groter dan een pakje sigaretten. Wil ik natuurlijk onmiddelloos hebben. Geen gesleep meer met een Laptop die natuurlijk gejat wordt als je even iemand de weg wijst. Even checken of het ding ook PowerPointjes kan afdraaien. FF belle dus.

Maar dat gaat ZO maar niet: geen telefoon. Wel een dealerlijst. Nou, ik heb ze ALLEMAAL aan de telefoon gehad. Niemand wist van het bestaan van het ding. "Maar u staat op de dealerlijst van mobile-Point".

Uh . . ., oh ja?

Kijk, Mobile-Point.nl, je kan die dranghekken voor de deur wel weer weghalen als je de 1 miljoenste seconde waarbij de "heb" erin schiet bij potentiële kopers op deze hoog professionele manier verpest.

Nou, ja, ik wil em natuurlijk TOCH hebben, maar dan ga ik wel weer naar Correct Business Center en weden dat ze een alternatief hebben?

Groet,
Jos Steynebrugh
Marketing & Innovatie Consulent
www.changeenhancement.nl

Dank Joris,

Weer eens een positieve benadering. Juist we moeten denken in mogelijkheden en niet wat niet kan.
Dus we trekken de extra jas aan voor het gure weer en zetten de neus op vooruit en terug.
bedankt en een nog beter 2009 gewenst.
Hans Claassen
Int. Business Trainer
www.aic-benelux.com

Het stuk van Joris is me uit het hart gegrepen. Het stuk van Jos en zijn reactie (dus) niet. Maar het is logisch dat een van de weinige schaarse aanvallen op het crisis pessimisme direct wordt aangevallen door de zwartkijkersgestapo.

Mogen we dan niks zeggen over de "crisis". Ja natuurlijk mag dat wel. Als er iets aan de hand is dan mag dat aandacht hebben. Het grote probleem is inmiddels alleen dat we niet meer weten wat er aan de hand is. Oorzaak en gevolg zijn volledig zoek. En ik vind dat doodeng! Het wordt maar weer duidelijk wat massa-hysterie kan doen.

Wat allemaal begon in de financiele wereld over de oceaan, wat serieuze shit was, blijkt zonder dat daar vaak rede voor is volledig over te slaan naar alle continenten. Dat geeft enerzijds aan wat globalisering doet. Het laat zien hoezeer we connected zijn. Het zei zo. Je kunt dat een nadeel noemen, het is toch ook een enorm voordeel dat je overal zaken kunt doen dus het is een nadeel bij een groot voordeel wat mij betreft. Maar waarom, vertel me waarom, heeft iedereen nu opeens zo sterk de behoefte om alles werkelijk alles te koppelen aan de kredietcrisis. Ik hoor inmiddels mensen die nauwelijks begrijpen wat een kredietcrisis is, die niet ontslagen zijn, niet een bedrijf hebben wat op springen staat laat staan dat ze op wat voor manier dan ook maar financieel getroffen zijn of zullen worden zeggen "dat ze maar voorzichtiger gaan doen want je weet maar nooit met die crisis".

Ongelooflijk. Maar begrijpelijk. De media grijpen werkelijk alles aan om met vette koppen te berichten over de effecten van de crisis. Nogmaals: er is echt wel wat aan de hand. Maar niet zelden gaat het om branches waar al jaren shit was. Waar struisvogelpolitiek werd bedreven. Neem de automobielbranche. Dus daar hoeft maar iets te gebeuren en bedrijven vallen om. En misschien is dat maar goed. Ik vind het heel vervelend voor degene die het treft maar wat niet levensvatbaar meer is of waar niemand is die het bedrijf weer gezond wil maken: kappen ermee!

Maar liever hoor ik: de handen uit de mouwen. Ik kan genieten van de ondernemers die niet zeuren en keihard doorwerken. Die snappen dat tijdelijk de broekriem aangehaald moet worden (so what met al onze welvaart), die snappen dat er altijd gegeten zal blijven worden, mensen auto blijven rijden maar wat langer in dezelfde auto en het mooiste: zij die snappen dat een crisis ook kansen biedt. En die daar gebruik van maken.

Dus ik zeg ook over de crisis: het moet potverdorie maar eens afgelopen zijn!