De crisis en de kunst van het loslaten (2)

Cover stories

In de huidige turbulente tijden is effectief managersgedrag nodig. In onze vorige bijdrage namen we stelling: managers moeten hun intuïtieve basisgedrag opzij schuiven. Zij moeten gaan voor duurzame oplossingen die worden geaccepteerd in alle lagen van de organisatie. Acceptatie is echter iets anders dan commitment. Daarover nu meer.

De directie van een adviesbureau neemt een ‘tijdelijke noodmaatregel’. De budgetten voor consultancyopdrachten worden voortaan centraal vastgesteld. Adviseurs moeten meer declarabele uren maken en aan productontwikkeling mag niet meer zoveel worden uitgegeven. De consequentie is dat besluitvorming over offertes meer tijd neemt. En ervaren opdrachtleiders, de traditionele ankerpunten voor planning van opdrachten, krijgen minder invloed. Zij begrijpen het wel, m...

Richard Vielvoye
Prima artikel, mijn complimenten.
In mijn visie het Nieuwe Werken in volle breedte. Bij een organisatie met deze principes zou ik zo willen werken (al ben ik niet van de Einstein-generatie).
Huib van Herrewegen
Uit het hart gegrepen. Helder, constructief en m.i. niet alleen voor einstein generatie recept voor verbetering werkomgeving en prestaties! Moet ook goed kunnen werken in tijden van bezuinigingen! (ben ook geen Einsteiner)
Marcel Wiedenbrugge
Lid sinds 2019
Dat was een lang verhaal, maar wel de moeite van het lezen waard. In een wereld, waarin verandering ogenschijnlijk steeds sneller plaatsvindt, kun je dat vertalen naar het alom bekende principe van survival of the fittest, oftewel diegene die zich het best en snelst kan aanpassen aan een veranderende omgeving heeft in principe de beste kansen om te overleven (Sun Zi (Art of War) wist dit 2500 jaar geleden overigens ook al). Dit principe vertaalt zich steeds meer naar het collectief (gericht samenwerken, ook al lang bekend dat dit verstandig is), waarbij het algemeen belang en individueel belang steeds meer op een natuurlijke manier samenvloeien. In een dergelijk bedrijfsmodel wordt het ruecksichtslos nastreven van individueel belang (bijv. korte termijn winstbejag) dus steeds meer gezien als ongewenst gedrag, dat uiteindelijk schade kan toebrengen aan het algemeen belang (duurzaamheid, continuiteit).

Als zodanig vormen bedrijfscultuur, een sterk algemeen doel (missie) en werkelijk door iedere participant geleefde bedrijfswaarden de basis en dat dient door de hele supply chain gedragen te worden. Dat vertaalt zich uiteindelijk naar prestaties, maar dit veronderstelt wel een holistische benadering (universal collaboration, het supply chain denken). Vanuit die positie kun je uitstekend aan optimalisatie van klantwaarde gaan werken, waarbij het individueel succes ongeschikt is aan het collectief succes (maar niet wordt uitgesloten). Dit is een benadering waarbij vanuit een het perspectief van duurzaamheid, lange termijn waarde en continuiteit gedacht dient te worden. Alleen red je dat niet, dus samenwerking is een absolute voorwaarde.

In de praktijk komt dit alles erop neer om ervoor te zorgen, dat je de juiste mensen aan je organisatie bindt (cultural fit). Openheid, transparantie, flexibiliteit, verbinding, individualiteit in collectiviteit en cross functionele samenwerking (elkaar versterken, helpen en stimuleren, niet elkaar beconcurreren) zijn daarbij de kernbegrippen. Ontsluit het intellectueel kapitaal en laat iedereen (intern en extern) daarvan meeprofiteren, zo blijf je automatisch goed bezig en creeer je netwerken van partnerships. Dat werkt heel stimulerend (en effectief). Werken wordt dan tevens een natuurlijk verlengstuk van iets dat wij het leven noemen.

Waardecreatie is waar het allemaal om draait, de rest volgt daarna vanzelf.

De realiteit is echter, dat veel bedrijven hier (nog) niet toe in staat zijn. Een kwestie van tijd zou ik denken.

Marcel Wiedenbrugge
www.wcmconsult.com
Estelle Timmermans
Goed artikel geeft goed aan wat de meningen zijn over de generatie Einstein. Naar mijn mening zouden dit zeker principes zijn waaronder mijn generatie zou willen werken! Vooral de verantwoodelijkheid en de doorgroei/ leer mogelijkheden zijn belangrijk. Hoewel ik momenteel wel merk dat dat niet in iedere branche werkt en gewenst is!
Branko Lastdrager
Prima artikel,

Geeft weer hoe de nieuwe generatie en het overgrote deel van andere generaties graag willen samenwerken. Zie dus deze punten als een maatschappelijke trend ipv een generatiegebonden trend.

Ondanks dat het merendeel van de mensen hier dus direct een handtekening onder zet zijn we ook met elkaar bezig het huidige systeem hoog te houden.

Interessante vraag blijft dan ook hoe we de in het artikel genoemde punten bereiken? Ik ben dan ook in gespannen afwachting van jullie volgende artikel! (zie ook mijn poging tot het beantwoorden van deze vraag: http://blastdrager.wordpress.com/2010/12/28/organisatietransformatie-fluwelen-of-franse-revolutie/)

Geinspireerde groet,
Branko Lastdrager
Erik Overdick
Lid sinds 2019
Een artikel waar een prima invulling wordt gegeven aan Het Nieuwe Werken, wat naar mijn mening veel verder gaat dan 'thuiswerken' en of 'flexibel werken'.

Het is een pad wat onvermijdelijk is, ook in kader van 'duurzaam- en maatschappelijk verantwoord ondernemen'.

@Marcel, wellicht is er minder tijd voor nodig dan we denken. En wellicht is tijd niet interessant. De ontwikkeling op zich is al een feest om aan te werken!

http://www.overdick.nl
Sietse Rauwerdink
Prima artikel. Geeft goed de essentie weer van de nieuwe lichting werkers.
Er is alleen wel een toevoeging nodig. Het gaat hierbij namelijk om de (relatief kleine) groep voorlopers. Er zijn een aantal jongeren die ruimschoots boven het maaiveld uitkomen. Deze zijn niet toevallig hoogopgeleid en ontzettend gemotiveerd. Zij vallen op. Zij zijn daarmee het gezicht van de nieuwe generatie.

Er zijn echter nog drie andere groepen jongeren.
1. De hoogopgeleide jongeren, die gewoon hun werk willen doen. Niet teveel willen opvallen, doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg. Zij hebben zowel behoefte aan grenzen als aan vrijheid.
2. & 3. De laagopgeleide jongeren, al dan niet gemotiveerd. Uit een onderzoek van Manpower bleek dat de kloof tussen hoog- en laagopgeleid steeds groter wordt. De hoogopgeleiden hebben steeds meer behoefte aan vrijheid en kunnen zich prima bewegen in de steeds ingewikkelder wordende wereld. Dit in tegenstelling tot de lager opgeleiden, die juist steeds meer grenzen nodig hebben. Zo hebben behoefte aan houvast. En die wordt steeds minder gegeven.

Kortom: er moet ook goed worden gekeken naar de lager opgeleiden en de groep die (nog) niet boven het maaiveld uitkomt!
Ton Legerstee
@ Sietse ; heel erg eens met de stelling dat het hier slechts een kleine groep van de Y-generatie betreft. In Rotterdam komt 70 % van de jongeren niet verder dan MBo. Die lezen dit soort artikelen niet... Lees b.v. het R'dam katern van vanmorgen over de jeugd in Bloemhof. Dat is mijn werk. Jur Verbeek repressief en ik aan de voorkant toeleiden naar scholing en werk en talentontwikkeling. deze jongeren denken niet in samenwerken, maar in overleven en daarbij kan iemand die vandaag je partner is morgen je concurrent zijn. Natuurlijk is commitment van belang voor een grote groep jonge medewerkers, maar dat was ook vroeger al zo. De huidige jonge generatie is mondiger en heeft meer toegang tot alle informatie. Dat is wel een verschil met vroeger... maar hoe zit het met de discipline ? Hoe zit het met het doorzettingsvermogen ? Is het makkelijk ontsluiten van informatie niet juist funest voor dat doorzettingsvermogen En de enorme keuzestress....! Soms ben ik blij dat ik niet tot de generatie Y behoor....
In mei heeft wethouder Louwes een gespek met iemand die het boek de generatie Einstein heeft geschereven over wat we er mee kunnen in deze stad. Ik ben er bij als haar adviseur. Kom maar op met jullie input ,maar laten we het vooral hebben over alle jongeren in de stad (met dank aan Sietse !!!) Dit komt van iemand met de leeftijd dat zijn kinderen nog niet eens meer tot de generatie Einstein behoren .....!
Sebastiaan Aghina
Lid sinds 2019
Beste Leo, Floor en Joost,

Goed verhaal, natuurlijk. Ben benieuwd naar de volgende bijdrage over de benodigde veranderingen in leiderschapsstijl. Aanrader op dit gebied van generatiemanagement, want zo kunnen we het denk ik wel noemen, is lijkt me ook het proefschrift (in handelseditie) van Aart Bontekoning, 'Het Generatie Raadsel. Ontdek de kracht van generaties' (Meinema, 2010). Daarbij kan m.n. voor jullie verhaal interessant zijn het besef dat generaties soepel in nieuwe rollen terecht moeten komen (medior wordt senior wordt toezichthoudend/coach etc.).
Zo kunnen bijv. senioren de ambities en werkwijzen van de jongere generatie zodanig organiseren dat deze maximaal bijdragen aan de organisatiedoelen. Dit i.p.v. het verlies van kostbare energie en tijd doordat generaties in elkaars 'irritatievelden' terechtkomen (conflict tussen consensus-zoeken versus pragmatisch oplossen etc. enz.).
Hopelijk hebben jullie hier iets aan.

Nogmaals, complimenten en succes met de nieuwste bijdrage.

Met vriendelijke groet,


Bas Aghina


Organisatie- en onderwijsadviseur in aansluitingsvraagstukken van Leven Lang Leren.
jeroen boschma
Goed artikel!

Toen we 6 jaar geleden begonnen met het schrijven van de eerste versie van Generatie Einstein leek het alsof we een niet bestaande wereld aanboorden. De oudste Einsteiners waren toen 16 jaar en slechts scholen en jongeren marketeers herkenden het verhaal in hun dagelijkse praktijk. Anderen herkenden het wel als ze naar hun eigen kinderen keken maar zagen niet voor zich hoe dit ooit in hun professionele leven zijn intrede zou doen.

Nu is er geen ontkomen meer aan. Generatie Einstein is volwassen geworden en iedereen heeft door dat er een revolutie plaats vindt. Een revolutie van binnen uit, zonder barricades en zonder pamfletten maar met grote effecten...

Als we aan willen haken en mee willen genieten van wat deze nieuwe generatie voor zich ziet, nodig heeft en gaat veroorzaken zullen we open moeten staan. De enige oplossing is oprecht nieuwsgierig zijn en ons werkelijk laten inspireren.

Oplossingen zijn eenvoudig te genereren als we gebruik maken van de creatieve, collaboratieve en communicatieve eigenschappen van deze positieve generatie. Voor de marketing/reclame opdrachten hebben we een module ontwikkeld genaamd in-creation. Deze zou denk ook heel goed ingezet kunnen voor HR en management vraagstukken.

Jeroen Boschma
Auteur Generatie Einstein 3.0
Founder van GADFLY www.bzzzz.nl
Wim Aalbers
Pro-lid
Eens met het meeste. Maar effectief loslaten vergt meer van managers en leiders. De acceptatie dat de werkelijkheid weerbarstiger en onvoorspelbaarder is dan veel managementtheorie en doctrines. Het inzicht dat verzet tegen die werkelijkheid de oorzaak is van de overmaat aan (controle-) stress. De bereidheid om fouten en falen écht te omarmen als leermomenten. En tenslotte: het kweken van een cultuur van sterke interafhankelijkheid. Niet krampachtig vasthouden, maar "stevig loslaten".
De nieuwe generatie heeft een visie en wil verantwoordelijkheid. Geef ze ontwikkelruimte.

Wim Aalbers
www.bewegingindezaak.nl
Arend Ardon
Beste Leo, Floor en Joost,
Complimenten voor jullie artikel. Mooi hoe jullie verschillende actuele lijnen bijeen brengen, zoals HNW, generatiebewust beleid, social media, ondernemerschap en leiderschap. Prachtig bijeengebracht in een 10 punten leidraad. Beknopt genoeg om te kunnen overzien, net uitgewerkt genoeg om een beeld te vormen van wat je bedoelt. Een overtuigende richting, mij heb je mee ...
Arend Ardon
Robert Slagter
Beste Leo, Floor en Joost,

Bedankt voor jullie inspirerende artikel: in meerdere opzichten een 'posivent' . Het is een uitnodiging tot zelfreflectie, dialoog en geengageerd (holistisch) en gelijkwaardig samen-werken.
Een oosterse leraar heeft eens gezegd: "Het leven is een reis van ik naar wij." Een reis die voor elk mens gaande is of in het verschiet ligt: de 'alleen en voor jezelf'-mens is een uitstervend ras.
Misschien een interessant boek over de veranderende tijdsgeest:
"The aquarian conspiracy" van Marilyn Ferguson, waarin zij paradimaverschuivingen op gebieden als onderwijs en economie beschrijft en verklaart.
Chapeau!
Rob Slagter

Meer over Bedrijfskunde & Organisatieontwerp