"De concrete oplossing van een aan corruptie gerelateerde dilemma is vaak simpeler dan men denkt".

En wat is deze concrete oplossing?

We zijn nu een paar dagen verder. We wachten nog steeds op die simpele konkrete oplossing. Ik ben daar heel nieuwsgierig naar. Ik ben het er wel mee eens dat hoewel de strafbaarheid hetzelfde is corruptie in sommige landen veel eerder begint dan in andere landen. Wat in Nederland al als nagenoeg onacceptabel wordt gevonden (behalve in Limburg) is in Zuid Europa heel normaal. Dat soort culturele verschillen maken het besturen van de EU ook nagenoeg onmogelijk. Hebben jullie daar ook een simpele oplossing voor?

Allereerst dank voor jullie reacties. Het valt me op dat jullie beiden wel naar oplossingen vragen maar niet naar de context daarvan. En dat is eigenlijk een bekende Nederlandse culturele reflex. Zoals uit de laatste zin van het artikel mag blijken is de meest effectieve oplossing voor corruptie-gerelateerd dilemma's afhankelijk van de (culturele) context.

Een voorbeeld: wanneer iemand op grond van zijn of haar positie om een bijdrage vraagt (in geld of in gebaar) is dat te omzeilen door op te schalen naar een hoger geplaatste persoon die de zaak kan "overrulen". Voor meer concrete oplossingen voor corruptie-gerelateerde dilemma's kunt u zich nog aanmelden voor onze workshop "The Culture of Corruption" op 24 november a.s.

En ja, we hebben ook oplossingen voor het omgaan met culturele verschillen in Europa. Dat zal het besturen ervan in ieder geval verbeteren.

Nederlanders zijn inderdaad niet zo contextgericht in de zin dat ze de inhoud belangrijker vinden dan de omgeving. Dat is ook de volgens mij normale duiding van de toevoeging “con” aan een woord namelijk dat het van een ondergeschikte orde is.
Het voorbeeld dat genoemd wordt om corruptie te omzeilen, zou wel eens averechts kunnen werken. Wellicht is de superieur nog veel corrupter dan de ondergeschikte.
Dat leren omgaan met de culturele verschillen in Europa lijkt me vooral van belang voor landelijke politici die in de EU omgeving moeten acteren. Kijk in het verleden waarin Balkenende in het list en bedrog van Tayyip Erdoğan is getuind. Balkenende projecteerde zijn eerlijkheid op iemand die uit een kultuur komt waar men het niet zo nauw neemt met de waarheid om zijn doel te bereiken en Balkenende geloofde dus wat Erdogan zei. Met als resultaat dat de plannen om Turkije in de EU te laten komen nog steeds bestaan. Recentelijk hebben we het akkefietje met Leers gehad die meestemde met iets waar Nederland tegen was om de relatie niet te verstoren en andere zaken geregeld te krijgen. Dat zijn uitingen van een Zuid Europees geïnspireerde manier van werken (bij Leers aansluitend bij de Limburgse bestuurscultuur), die leiden tot de situaties waar Griekenland, Italie, Portugal en Spanje zich nu in bevinden. Dat is dus niet de goede weg (wel gezellig, maar niet effektief en zeker niet efficiënt)

Ook van mijn kant dank voor jullie reacties. Ik deel Esthers'mening maar vindt het noodzakelijk om hier wat aan toe te voegen. Vooral naar aanleiding van hetgeen Albert Willem schrijft. De mening dat er kulturen bestaan die het niet zo nauw nemen met de waarheid (een cultuur waar liegen dus normaal is) is met Nederlandse ogen gezien een waarheid als een koe. Jammer dat de schrijver geen flauw benul heeft van wat die "leugenaars" vinden van die eerlijke Nederlanders. Je zou er geen pap van lusten, al gaat het ook hier om een waarheid als een koe. Op zijn duits gezegd leert men in onze workshop "wie man diese Kuehe vom Eis holt"

Ik ben op de hoogte van een deel van de meningen van buitenlanders over Nederlanders. Het verdient aanbeveling om je als Nederlander in het buitenland zodanig aan te passen dat je, rekening houdend met de situatie, je eerlijke mening wat voorzichtiger kommuniseert. Het gaat mij te ver om me zodanig aan te passen dat ik mijn mening helemaal niet zou kunnen geven. Als we echter in Nederland zijn, lijkt het me de buitenlander die wat water in de wijn moet doen. Bij een organisatie als de EU ligt dit uiteraard wat lastiger om de vraag te beantwoorden wie er hoeveel water in de wijn moet doen. Naar wat ik waarneem is bij de EU de, in mijn ogen warrige en onbetrouwbare, Zuid Europese bestuurskultuur overheersend. De bestuurskultuur zou wat evenwichtiger vormgegeven moeten worden. Gezien het, weer in onze Noordwest Europese ogen, matige track record van de Zuid Europese landen, zou een licht overhellen naar de bestuurskultuur in NW Europa en bij voorkeur de Rijnlandse versie daarvan de voorkeur verdienen. Ook Anglo Saksische bestuurskultuur heeft de laatste paar jaar ook nogal wat ellende veroorzaakt en heeft daarom niet mijn voorkeur.