Commitment, een grote sprong voor managers

Cover stories · Boeken

Grote dromen zijn van alle tijden. Wat lang niet meer dan een droom kon zijn wordt realiteit op 20 juli 1969, de eerste mensen landen op de maan en keren gezond terug op aarde. Deze maanreis is waarschijnlijk de grootste technologische prestatie van de mensheid ooit. Wat ging hieraan vooraf? Kunnen wij vandaag de dag nog leren van de maanlandingen die van 1969 tot en met 1972 plaatsvonden?

Wat was het geheim achter het fenomenale succes van deze missies?

Tweestrijd

Tussen droom en daad leek lang een onoverbrugbaar gat te zitten. Aan de succesvolle landing gingen tientallen mislukte (onbemande) landingen van Russen en Amerikanen vooraf. Er was sprake van een tweestrijd waarbij maar één partij de winnaar kon zijn. Wie zou nog in een maanlander durven stappen, ongewis van he...

Karin Dormans
Lid sinds 2019
Ja, zeker! Altijd weer een geweldig voorbeeld van wat commitment vermag. Maar ‘de maan’ is een heel concreet doel, voor iedereen te zien en iedereen weet hoe ver hij is. Wat te denken van het huidige klimaatvraagstuk. Is dat net zo concreet te maken zodat daar een even groot commitement voor ontstaat! Een interessante uitdaging voor politici.
Complexiteit maakt het soms buitengewoon moeilijk om zo’n enorm commitment te genereren.
Gyuri George Vergouw
Auteur
Beste Karin, ik denk dat ook ten aanzien van klimaatverandering / vervuiling wel degelijk stappen zijn gezet, alleen krijgen we de handen er niet voor op elkaar. Ik denk aan het verdrag van Kyoto en bijvoorbeeld een kleinschaliger poging als die van Boyan Slat met zijn oceanen stofzuiger....ik denk alleen dat er veel tegenwerking is vanuit belangen van industrie (Dieselgate en Volkswagen bijvoorbeeld) en machthebbers, de ontkenners zeg maar, en dat de ultieme oplossing nog niet is gevonden. Daarbij is de ernst van de dreiging blijkbaar nog steeds niet tot iedereen doorgedrongen, wellicht dat als het water tot aan de lippen van de eigen kinderen staat (externe dreiging) men wel tot een gezamenlijk commitment kan komen. Verworvenheden als reizen, vliegen, auto et cetera zijn (vrijwillig) moeilijk op te geven en dus is er te weinig commitment...dus is er teveel vrijblijvendheid en dus gaat het langzaam.
Willem Mastenbroek
Pro-lid
Beste Karin.

Wellicht dat op concrete en inspirerende subdoelen veel te bereiken is.

Zo valt mij op dat het planten van bomen wereldwijd een rage begint te worden. Een verheugend feit dat we ook in NL ondersteunen bijvoorbeeld met 'bomen voor koeien'. Voor 10 Euro staan er enkele koeien in de schaduw van jouw boom. https://waarde.nl/2018/08/08/bomen-voor-koeien-2018/
Een inspirerend doel; het spreekt aan; je ziet er meteen iets van terug. Ook ieder individu kan er tastbaar aan bijdragen. En het is meer dan symptoom bestrijding want als we maar genoeg bomen planten geven we een flinke dreun aan de verhitting.

Waarom de Sahara niet vol zetten met bomen; er is op sommige plekken veel zoet water, bovendien zijn er gewassen die tegen zout water kunnen. Israel lukt het al met eigen woestijngebieden. Zie ook: ‘The Sahara Forest Project’. https://www.saharaforestproject.com

Dat de luchtvaart volkomen scheef is gegroeid weten we allang. Omhoog met die belasting op kerosine. Waar wachten we nog op!

De elektrische auto met een elektrisch dak is al in de maak

We moeten volgens mij denken en doen in haalbare stappen. Niemand gaat zijn huis isoleren voor 35.000 Euro. Maar over dubbele beglazing en goed hang- en sluitwerk valt met menigeen te praten. En in de winter de thermostaat een graadje lager zetten, vinden velen geen enkel probleem.

Het grote doel opdelen in voldoende haalbare en aansprekende subdoelen ook op basis van lokale initiatieven, kon niet met 'de man op de maan'. Het moest allemaal voor 100% kloppen en op elkaar passen. En eraan bijdragen als willekeurig individu was zo goed als onmogelijk.
Gyuri George Vergouw
Auteur
Willem, je bent me net voor, want ook ik moest net denken aan het opkopen van bossen (zoals beperkt al plaats vindt in Amazonegebied, o.m. door muzikant Sting) en het planten van bomen. Ik denk ook dat door dit soort 'bewegingen' de kracht ontstaat die de energie van het individu ontstijgt en grote groepen verbindt.
Willem Mastenbroek
Pro-lid
Gyuri.

Hoe meer van dit soort initiatieven hoe beter. En er zijn er al veel meer. Dat dit mensen verbindt is denk ik de sterkste kracht om onheil af te wenden. Ik las in de Volkskrant dat volgend jaar er in 20 grote steden in India geen water meer is. Wel wordt 50 graden boven nul verwacht. Dat kan toch niet waar zijn! In Siberie woeden op dit moment enorme bos=branden. In het Amazone-gebied gaat de grootschalige bomen-kapperij dag in dag uit door. Rondom Groenland is het nu twintig graden boven nul. Het is ijs smelt er sneller dan ooit.

Rampzalig maar iedereen wordt wakker. Er worden al scenario's vervaardigd. In NL zullen als eerste Zeeland en Friesland ontruimd worden. Bangladesh zal zo goed als geheel ontruimd moeten worden.

Ik geloof niet in dit soort scenario's maar we moeten wel de handen uit de mouwen steken. Lotsverbondenheid maakt saamhorig. Saamhorigheid maakt sterk.

Meer over Betrokkenheid, commitment