Bols: schoolvoorbeeld van mismarketing

Columns

Op 4 februari 2015 vindt de beursintroductie van Lucas Bols plaats, een van de oudste bedrijven in Nederland, opgericht in 1575. Een jaar na het opheffen van het beleg van Leiden door de Spanjaarden en drie jaar na het veroveren van Den Briel, in het begin van de Tachtigjarige Oorlog.

Sinds die tijd is er heel wat rond gesold met het bedrijf. Laat ik mij beperken tot de moderne geschiedenis.

In 1993 fuseerde het bedrijf met Wessanen. De enige synergie die men bij die onzinnige fusie kon bedenken was dat er dan kaas bij de borrel van dezelfde onderneming kon worden genuttigd. Ik was toen strategisch adviseur van Bols, bezig met plannen om het assortiment drastisch te beperken omdat je met tientallen soorten gedistilleerd en meer dan tien merken natuurlijk nooit op kon tegen sterke gefocuste...

Rob Evers
Rijk ben ik als productmanager nooit geworden, toen ik er in de jaren 80 werkte. 1 ding staat voor mij vast, na ruim 10 jaar na Bols en Seagram in de spiritsmarkt te hebben gewerkt: De Bols strategie kan alleen werken als het een fundament heeft van een volume propositie zoals een populaire white spirit. (zoals wodka, rum). En dat is de echte achilleshiel van Bols; Geen marketingoplossing weten voor de oerdrank jenever. Zolang dat niet is gelukt, blijft de likeurenpropositie zeer kwetsbaar, ze is ooit decennia geleden opgebouwd met indirecte steun van de wereldpositie van Heineken.
Bols heeft in de jaren 70 en 80 verzuimd jenever echt te claimen en liet kaas van het brood eten door Ketel 1 cs. Jenever was een dog in de portfolio.
Het verhaal van de hippe likeuren is een mantra dat Bols beter kan inruilen voor een echt marketinggevecht in de white spirits markt, daar zit het volume en, wellicht nu weer wel, winst. Zou de film Michiel de Ruyter een aardige opstap zijn? Jenever, een drank voor helden.

Meer over Business case